Yargılamak kolay, değil mi? Bir insan kötü bir şey yapar ve herkes ondan yüz çevirir. O kötü bir insan, bizim onunla konuşmamızı haketmiyor. Bir kere kötülük yapmış, yeniden yapıp yapmayacağı kimin umrunda ki?! Ama siz... Siz iyi bir insan mısınız? Her zaman etrafınıza iyilik dağıtır ve her önünüze gelen insana gülümser misiniz? O insan sizin kalbinizi kırmış bile olsa mı? Alkışlanmayı hakettiniz, ayaktayım şu an.. Tamam, şimdi şöyle düşünelim; Birisi bir insan öldürmüş ve ömürlük hapis cezasına mahkum olunmuş. Üzülmediniz, öyle değil mi? Ne de olsa o bir cani, o bir katil! Bunu hakediyor. Hatta sevinmesi gerek, siz olsanız onu idam ettirirdiniz.. Ama, bir insanı öldürmek bu kadar kolay mıdır ki? Herkes bir defa yaşar ve ölünce geriye dönme şansı kalmaz. Bunu da mı hakediyor? Başkasının da yaşam hakkını elinden aldı diye mi? Haklısınız. ..Ama belki o cani, katil değişecekti? Belki hareketinden pişman olmuş ve bir daha yapmayacağına söz vermişti? (Belki, o katil aslında bir fareyi bile incitmeyecek kadar iyi kalpliymiş?) Hayat bile insana ikinci şansı veriyorken biz insanlar, herkesi yargılamaya ve en ufak yanlışında kapı dışarı etmeye o kadar hevesliyiz ki!.. Eminim benim bu küçük yazımdan sonra bile çoğunuz hâlâ katillerin öldürülmesi gerektiğini düşünüyorsunuzdur. Sizden rica ediyorum, kitabı okuyun. O zaman benim neyi kastettiğimi anlayacaksınızdır. İyi okumalar dilerim..

Yeşil YolStephen King · Altın Kitaplar · 20217,9bin okunma

··

546 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.