Mü'minûn Sûresi 12,13,14. Âyetler
12. Gerçek şu ki biz insanı çamurdan alınmış bir özden yaratıyoruz;
13. Sonra onu sağlam bir korunakta nutfe haline getiriyoruz.
14. Ardından nutfeyi (döllenmiş yumurta) alakaya (rahimde asılıp beslenen embriyo) çeviriyor, alakayı şekilsiz et (görünümünde) yapıyor, bu etten kemikler yaratıyor, daha sonra da kemiklere adale giydiriyoruz; niha- yet onu bambaşka bir yaratık halinde inşa ediyoruz. Yapıp yaratanların en güzeli olan Allah çok yücedir.
[12-14. âyetlerde geçen "yaratıyoruz, getiriyoruz" gibi fiillerin âyetlerdeki asılları geçmiş zamanlıdır. Kur'an'da verilen bilginin kesinliğine işaret etmek gibi bazı sebeplerle şimdiki, gelecek veya geniş zaman yerine geçmiş zaman filinin kullanıldığı bilinmektedir. Burada her bir insanın yaratılış süreci anlatıldığı için ilgili fiillerin şimdiki zaman şekliyle çevrilmesi uygun görüldü.
12. âyetteki sülâle kelimesinin burada insan bedeninin oluşumuna yarayan topraktaki organik ve inorganik maddeler, besinler için kullanıldığı anlaşılmaktadır. Erkeğin sperminin rahim kanalında kadının yumurtasını döllemesinden sonra insanın bu ilk maddesi, âyette "sağlam korunak" deyimiyle ifade edilen rahme gelir. Nutfe ile bu aşamadaki döllenmiş hücre (zigot) kastedilmektedir. Bu hücrelerin rahim cidarındaki asılı vaziyetine âyette alaka denilmiştir. Rahimde gelişimini sürdüren embriyo, önce şekilsiz etimsi bir parçaya (mudga) dönüşür, zamanla kemikler oluşur, kemikler kas, damar ve sinirlerle. bunlar da deriyle kaplanarak bedenin oluşumu tamamlanır.]
Sayfa 341Kitabı okudu
·
138 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.