Yaklaşık bir hafta öncesine kadar Soseki’nin kalemi yüzünden yorgun ve tükenmiş bir okur gibi hissetmişken yine aynı yazar sayesinde bugün yüzüm güldü. Aynı zamanda hüzünlendiren bir okuma yolculuğunun da sonuna gelmiş bulundum. Bu kadar basit görünen ve akıcı bir okuma sunan böyle bir kitabın olağanüstü derecede bir haz vermesi nasıl mümkün