Kitap bittiği gibi bir oh çektim resmen. Beni bu kadar sıkan az kitap okudum Allahtan. Klasik bir kişisel gelişim kitabı aslında. Boş laflar, boş gazlamalar, genellemeler ve dahası. Bir insan kendini geliştirmek istiyorsa eğer psikolojiyle ilgili kitaplar okumalı bence. Bilgilendiren, düşündüren, neden-sonuç ilişkisi kurabilen kitaplar inanın ki cok daha faydalı olur. Ben derin bir insanım, o yüzden de derin kitapları daha çok severim. Ha illa ki yüzeysel kitaplar okumayı seven de vardır. Ama sevmedim ben en başta bu sebepten dolayı. Herkes bi tavsiye verme kafasında, "doğru olan şu, yanlış olan şu. Bu adam gibi yaşamak çok önemli, şu adam gibi asla olmamalısın. Kendini sev. Yalnız sen sev, başka kimsenin sevgisine muhtaç değilsin..." İnsanoğlunun kabul etmek istemediği kısım da bu işte. İnsanlar sevgiye, ilgiye, şefkate muhtaçtır. Bende diyorum kendi kendime "yoo degilim" diye. Ama araştırmalara, psikolojiye bakınca çoğu travmanın sebebi sevgisizlik, ilgisizlik ve daha bir sürü ihmal şekli. Yazar, istisnalar hakkında konuşmuyorum demiş ama aslında herkesin istisna olduğu bir konu vardır, bence. Her şeyi fazla yetersiz görmüş bence. Öyle olamayada bilir. Bence. Mükemmel insan olmayabilir belki ama mükemmel şeyler vardır. Mesela bir çay bana göre mükemmeldir ama belki sen sevmemişsindir. Bakış açısı. Doğru diye bir şey yoktur aslında. Herkese göre doğru olan şey değişir. Ha iyi ve kötü vardır ama bunlar insanlara zarar veriyorlarsa ortaya çıkarlar. Doğru karar da yoktur. Belki pişman olursun ama genede bir şeyler öğrenirsin o karardan. Katılıyorum her şeyin(!) fazlası zarar ama azı da zarardır. Maalesef ki insanlar bir şeyi etiketlemeyi çok seviyor. Sadece siyah ve beyaz yoktur. Gri de vardır ve hatta rengarenk renkler de vardır. Ha bi de kişisel kitaplarının ortak sorunu bence şu: neyi yapman gerektiğini söylüyorlar. Neden yapman gerektiğini, yapmazsan ne olacağını, yaparsan ne olacağını ve nasıl yapacağını söylemiyorlar. Kendi hikayemi tecrübemi anlatıcam deyin o zaman, size yararlı kitaplar anlatacağım değil. Ha illa ki gaza gelen de vardır. Onlarada başarılar dilerim. O kadar sinirlendim ki kitabı okurken, buraya da dökmüş oldum içimi. İnsanları rahat bırakın. Herkes maske takmak zorunda hissediyor, bu tür kitaplar yüzünden. Bir şeyi sırf keyif aldığı için yapan, kimseye zararı olmayan insanları eleştirilerinizle zehirlmeyin lütfen. Kitabı okuyanlar, yazdıklarımı daha iyi anlayacaklardır. Aynı fikirde oluruz, olmayız. Bunlar benim kendi düşüncem

Her Şey Vaktini Bekler - Şems'in Öğrencisi OlmakHakan Mengüç · Destek Yayınları · 01,173 okunma

·

42 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mine Biçer