Ay doğar
bir ay doğar umarsız gözlerinden
bir ay batar bedir Allah
karanlıklar bir silâh kahrı gibi oturur yüreğime
iflah olmaz bir silâh.
Ya kara bir kırbaç gibi vur beni küheylânlara
ya beni öldür Allah.
Dünyada
nerede olursa olsun dünyada
senin umarsız gözlerin
kanlı bir avuç zehir
bir de yangınlı yaz akşamlarıyla bir gelir
ya da.
Senin umarsız gözlerin
mahzun eşkiya ateşleridir
tutuşur rüzgârlı bayırlarda
Mendilimde hare yok ama
yüreğimde yare var
ondurmaz umarsız gözlerin beni
kanatır kervankıran uykularımda
bir tutuşmayagörsün rüzgârlı bayırlar
çıkar mavi dağlara koşmalardaki ceylan
başlar kesik keremlerle o solgun
ve umarsız o sevda.