Dikkat! Kitabın Sonu Hakkında Bilgi Verir! Afife Jale’nin hayatını anlatan bir kitap doldurdu son birkaç günümü. Ama bu kadar başarılarla dolu olması gerekirken heba edilmiş bir hayat ben duymadım. Mesleğim gereği insanların yaşam öykülerine oldukça vakıf bir konumda olduğumu düşünürken böylesi bir hikâye beni gerçekten sarstı. Tiyatro ateşi çocuk olduğu zamanlarda, tiyatro seven Paşa dedesi tarafından aşılanan güzel kız içinde yanan tiyatro ateşini fark etmekte gecikmedi. Liseye gittiği dönemde Müslüman kadınlar için açılan bir tiyatro kursuna devam etti. Bu yüzden babası annesi ile onu evden attı. Annesi ile birlikte dadısının evine sığındılar. Darülbedayi bünyesinde tiyatro çalışmalarına devam eden güzel kız Ermeni kadın oyuncuların bir anda ülkeyi terk etmesi ile kendini sahnede bulur. İlk akşam her şey yolundadır. Ancak ikinci akşam onun sahneye çıktığını duyan polisler tiyatroyu basar, onu karakola götürmek isterler ancak o ellerinden kaçar. Sonrasında her sahneye çıktığında benzer olaylar yaşanır. Ancak bu ilk kaçışın ardından dayanılmaz baş ağrıları başlar güzel sanatçıda. Annesi ve dadısı ile muayenehanesine gittiği bir doktor müptela olacağını bile bile hatta olsun diye ona morfin yapmaya başlar. Bağımlı olduktan sonra ise Afife ile evlenmek ister ancak Afife bunu kabul etmez. Doktor, morfinler karşılığında Afife’den en adi biçimde yararlanmaya başlar. Afife de içine düştüğü bu çıkmazdan kurtulmanın yollarını bir türlü bulamaz. Sahneye her çıkma denemesinde tiyatro basılıp oyun yarım kaldığı için artık çok yetenekli de olsa ona yer vermek istemezler. Bu durum baş ağrılarını ve morfine olan ihtiyacını arttırır. Bu sıkıntılı dönemlerin birinde ünlü bestekar Selahattin Pınar ile tanışır, âşık olur ve evlenirler. Başta her şey çok iyiydi. Artık o delici baş ağrıları olmuyor morfine de ihtiyacı olmuyordu. Ama aşkın ilk dönemleri geçip Afife yine kendisi ile kalınca o eski ihtiyaç hasıl olmaya başladı. Eşinden gizli, o işe gittikten sonra temin ettiği morfini evde kendisine zerk etmeye başladı. Ancak bir gün bir kriz sırasında eşi bu bağımlılığını öğrendi. Afife’ye yardım etmek için elinden geleni yaptı ancak bir türlü olmadı, Afifesini kurtaramadı. Afife kendi ile birlikte sevdiklerini de bir bataklığa sürüklediğini düşünerek eşinden boşandı ve evi terk etti. Annesinin evine de dönmedi. Sokakta morfin krizi geçirdiği bir sırada onu Bakırköy Ruh ve Sinir Hastalıkları hastanesine kaldırdılar. Orada yaklaşık 4 yıl kim olduğunu söylemeden, sadece bağımlı olduğunu bildirerek bağımlılar koğuşunda yaşadı. Bir gün radyoda Selahattin Pınar’ın bir röportajını dinledi ve o zaman kimliğini açıklamaya karar verdi. Kimliğini açıkladığında abisi Salah onu buldu ve alıp evlerine götürdü. Orada ona gözü gibi baktı ama Afife hastaneye dönmek istedi. Uzaktan tiyatro ile ilgili gelişmeleri takip etti. Beni sahneye sürenler arkamda durmadılar diye dertlenmekten kendini bitirdi. Hastanede çok sevdiği sahnesinden, tiyatrosundan uzakta unutulmanın verdiği hüzün ile öldü. Tabutunu mezarlığa taşıyacak dördüncü bir kişi bulmakta bile güçlük çekildi. Böylesine hassas bir ruhu insanların vefasızlığı mahvetti.

Nefesi Tutku Olan Kadın: Afife JaleOsman Balcıgil · Destek Yayınları · 20182,682 okunma

·

57 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Irem Eraktas