88 syf.
·
Puan vermedi
Benim için 2023'ün ilk incelemesi, 2022'nin son kitabı olan 
İdealist Öğretmen hakkında olacak. İdealist Öğretmen deyince aklıma ilk gelen kişi, ben ilkokul sıralarındayken 50'li yaşlarında ancak gençlere taş çıkaracak enerjisi ile rahmetli fen bilgisi öğretmenimdir. Ses tonunu bazen duymak için çaba sarf etmemiz gereken bir seviyeye çekerken, bazen de en arka sırada uyuklamaya çalışan öğrenciyi yerinden zıplatacak derecede yüksek bir seviyeye getirerek sınıfın dikkatini her daim üzerinde tutuyordu. Yaşı gereği babacan bir yapısı olsa da ders işlerken adeta gençleşiyor, yerinde duramıyordu. Sürekli soru - cevaplarla sınıfın dikkatinin dağılmasını engelliyordu. Sınıfın iyi öğrencilerinden birisi olduğum için sorularıyla sürekli beni sıkıştırmaya çalışır, ben soruları bildikçe de bana olan taktirini ve sevgisini hissettirirdi. Hem ders içinde hem de ders dışında bizlere farklı bakış açıları kazandırmaya çalışırdı.
Eminim eğitim hayatını tamamlamış birçok kişinin hayatına dokunmuş etkileyici bir öğretmeni olmuştur. İşte kitapta böyle bir öğretmenden bahsediliyor. Kitap Raçinski isimli bir üniversite profesörünün istifa ederek memleketinde ilkokul öğretmenliği yapmasını konu alıyor. Bu kararını duyan arkadaşları ve üniversite yönetimi kendisine karşı çıkıyor, Raçinski'nin fikrini değiştirmeye çalışıyorlar. Çünkü profesör çok başarılı, uluslararası alanda ün yapmış çalışmaları ve yayınları olan birisi. Benim öğrencilerim benim yerimi zaten doldurur diyor Raçinski, memleketimde bana daha çok ihtiyaç var diyor. Biraz uğraştıktan sonra profesörün delirdiğini düşünmeye başlıyorlar.
Raçinski'nin bu kararının birçok sebebi var. Ülkesini seviyor ancak ülkesinin içerisinde bulunduğu acınası durumdan hiç memnun değil ve bu konuda kendisinin bir şeyler yapması gerektiğini düşünüyor. Kendince bulduğu yöntem ise memleketindeki okuma yazmadan uzak, cahil kalmış, önemsenmeyen genç nesli eğiterek ülkesinin geleceğine katkıda bulunmalarını sağlamak.
"Petrol yerin altında ve yeryüzü petrol bakımından çok zengin, ancak çok derinlerde. Erişmek için uzun ve zorlu bir kazı süreci gerekiyor. Aynı şey dünyadaki tüm diğer zenginlikler için de geçerli. Halkın manevi zenginliği için de... Kömür, tuz, demir, kendi kendine yeryüzüne çıkmıyor, kazarak çıkartılıyor."
"Ben de halkın zihninin ve vicdanının madenine gidiyorum." diyor. (S.13)
Memleketine gidiyor gitmesine ancak oradaki insanlar da Raçinski'yi garipsiyorlar. Acaba koskoca profesörün buralarda ne işi var diye sorguluyorlar. Ne çıkarı var da buralara kadar geldi, birilerinin gözüne mi girmeye çalışıyor acaba diye düşünüyorlar. Raçinski söylenenlere aldırmadan işe koyuluyor, belli bir yaşı aşmış kişilerin fikirlerinin artık kolay kolay değiştirilemeyeceğini biliyor ve yönünü gençlere çeviriyor. Başlangıçta okul çok kirli ancak öğrencilere temizliği öğretmek için kendi masasından başlıyor. Masasına örtü buluyor, üzerine bir çiçek koyuyor. Daha sonra öğrencilerin sorgulama yapmasına izin veriyor, onların çevresi neden kirli, üstleri neden bakımsız, saçları neden taranmamış? Biraz sorguladıktan sonra onlar da harekete geçmeye hevesli hemen okulu temizliyorlar.
Eski profesör, yeni öğretmenin yapacak çok işi var. Çünkü bölge halkı o zamana kadar hiç önemsenmemiş, hatta cahil olmaları ve o şekilde kalmaları bazılarının işine gelmiş. Bölge halkı ya bütün gün çalışıyor ya da kalan vakitlerinde içip içip sızıyormuş. Aileler çocuklarının bile içmesine göz yumuyorlarmış. Raçinski sürekli sarhoş gezme halinin ülkeye büyük zarar verdiğini düşünüyor. Bir farkındalık oluşacaksa bu ayık ve dinç bir zihinle olmalı ancak parası olmayan yöre halkı elde avuçta ne varsa alkole yatırıyor.
Kitap 88 sayfa bu yüzden öğretmenin uğraşları birçok konuda kısa geçilmiş. Çizilen bu portredeki halk hangi adımlarla düzelmeye başlar bilinmez ancak öğretmen dişini tırnağına takıp 10 yıl çalıştıktan sonra emekleri meyvelerini vermeye başlıyor ve mezun ettiği öğrenciler iyi yerlere gelmeye başlıyorlar. Profesörün delirdiğini düşünen insanlar ona haksızlık ettiklerini anlıyorlar.
Konu çok basit, içerik çokça dönemin Rusya'sına hitap etmekte ancak kitapta sadece öğretmenlik adına değil aynı zamanda hayat için de çıkarılabilecek güzel dersler var. İnsanların kalplerine "Erişmek için uzun ve zorlu bir kazı süreci gerekiyor." günümüzde her şeye kolay erişen kişilerin artık hiçbir şey için tahammülleri yok maalesef. Kendinden bir şeyler katmadan, elini taşın altına koymadan, bazı sorumlulukları almadan olmuyor. Bu sebeple idealist öğretmen sayısı az, ama umut her zaman var.
Peki bu hayaller nasıl gerçekleşecek?
"Dağlarda yüzlerce fabrika bacası yükselirdi. Binlerce kilometrelik demir yolları yapılır, şelalelerde onlarca büyük enerji santrali çalışırdı. En uzak köyler, mahalleler, ahırlar bile elektrikle aydınlanırdı.
Evlere ışık dolardı. Ve sadece evlere değil, milyonlarca insanın zihnine de ışık dolardı... Halkın ruhu ve hayatı aydınlanırdı.
Tüm bunların gerçekleşmesi mümkün. Hepsinin... Sadece bir şartla - daha fazla parlak insana sahip olarak. Ve her şeyden önce, her birimizin mümkün olduğunca daha fazla hayata ışık tutmasıyla." (S.65)
Kitabın sonunda yazar 
Grigory Petrov'un hayatını anlatan bir bölüm eklemişler. Bu bölüm sayesinde yazarın kitaba yansıttıklarının ne kadarını hayatında yaşadığını da gözlemliyoruz. Keyifli okumalar.
··
151 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.