Ah Patasana... Evet sen zalimler çağında yaşayan bir alçaksın ve 'o' da zalimler çağında yaşayan bir alçak. Alçaklar değişse de çağların zalimliği değişmiyor çünkü. Kitabı yarıda bırakan 2 arkadaşım vardı ben de uzun sürede bitirdim hep bi yerde kaldı araya başka kitaplar girdi ama elime tekrar aldığımda hikayenin içinde kendimi bulabildim. Son 150 sayfayı tek seferde okudum... Baştaki tahminim tutsa da sonunda ben de şok oldum. Çok güzledi. Ahmet Ümit yine güzel bir dille yazmış bu kitabını da. Sıkmadan akıcı. Esra... Gerçekten hayran kaldığım bir karakter oldu. Kendimi gördüm onda çok yakın hissettim. Kitabın içinde iki hikaye var biri Patasananın hikayesi diğeri de onun bıraktığı hikayeyi çıkaran arkeolog ekibinin hikayesi yaşadıkları cinayetler... Aralarındaki arkadaşlık. Yüzbaşım Eşrefcim... Kısacası çok sevdiğim bir kitap oldu okurken kendimi onları köşeden izliyor gibi hissettim cinayet polisiye tarzı seven herkesin sevebileceğini düşünüyorum. Okuyacaklara şimdiden keyifli okumalar diliyorum. Son olarak.. Umarım Patasana'nın dediği gibi gelecek kuşaklara acıyı değil sevinci, gözyaşını değil gülümsemeyi, kini değil sevgiyi, ölümü değil, yaşamı kalıt bırakabiliriz.

PatasanaAhmet Ümit · Doğan Kitap · 201024,1bin okunma

21 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

azra