genelde kişisel gelişim kitapları ile aram pek iyi olmasa da 74 sayfalık çok tatlı bir kitap okudum. Okurken genelde hissettiğim ve farkında olduğum şeyleri uygulayamadığımı hissettim. Gerçekten kendini sevmek değil de kediyle dost olmak tabiri bana çok daha samimi geldi. Hayatımda dost ilişkilerime baktığımda gördüğüm en önemli şey kabullenme. Gerçekten hiçbirimiz birbirimizi aynı kişi olduğumuz için sevmiyoruz. Aramızdaki yüksek oranda uyumu yakaladığımızda geriye kalan unsurları kabullenerek dostluğumuza devam ediyoruz. Arkadaşlarım hayatımın kısa bir döneminde benimle olsa bile varlıkları beni konforlu hissettiriyor durum böyleyken sürekli kendimle olmayı da kabullenmeli ve konforlu hale getirmeliyim. Aynanın karşısına geçip kendime işkence ettiğim dönemlerde, “eğer arkadaşlarına kendine davrandığın kadar kötü davransaydın seninle iletişime devam ederler miydi” dememle bu kitabı okumak benim için aynı anlamı kazandı. “Kendini abartılı bir öz sevgiye kapılmadan olumlayabilmek ve bu anlamda güzel bulabilmek: Kendiyle dost olmanın en güzel esası budur.” kitabı özetleyen satırlar bence. Benim için farklı ve güzel bir okuma oldu. Üstelik okurken gerçekten rabbim bizi ne güzel yaratmış diyerek şükrümü de bir kere daha yaptım. Bence herkes kitapta bahsedilen duyguları hayatının bir bölümünde yaşamıştır o yüzden okuduğunuzda seveceğinizi düşünüyorum. Hepinize iyi okumalar.

Kendiyle Dost OlmakWilhelm Schmid · İletişim Yayınevi · 20192,325 okunma

··

431 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.