Camus umuda sarılmayı bir tür felsefi intihar olarak görür. Çünkü umut başka bir dünyaya duyulan özlemi ifade eder ve dine yapışıp kalmaya neden olur, aslolan ise bu dünyadan başka bir şey değildir. Bu nedenle bir dine yapışıp kalmak yanlıştır, çünkü zaten insan kendini öldürmemek için Tanrı'yı yaratmıştır. Tanrı, insanın hayata anlam verme çabasının bir ürünüdür.