"Unutmaya çalışma çalıştıkça daha çok hatırlayacaksın.." diyordu,yazar... Nitekim bu kitabında 41 hikayeden derleme bir anlatımı sergiliyordu,yazar..41 hikayenin hemen hemen hepsinin giriş sağ üst kısmında başka üstadlarımıza ait alıntıları okuyordum. Bu birçok yazarımız için gurur kaynağı,elbette.. Lâkin beni rahatsız eden bu değil, yazarın kendine özgü zirve dizelerin eksikliğini yaşarken: sanki öğretmenlerimizin okul çağlarında bizlere atasözü ya da deyim verdiklerinde konu hakkinda kompozisyon yazmamızı ister gibi yazarımızın da Üstadlarımızın cümlelerini açıklayıcı hikayeler yazması oluyordu. Cahit Zarifoğlu,Didem Madak, Birhan Keskin ve daha bir cok Üstadlarımızın dizeleri yer alıyordu, birçok hikayenin sol üst köşesinde. Hepsi de imrenek,severek okuduğum yazarlar, aşık olduğum yazarlar... Onların dizelerini görmek beni elbette mutlu eder ama bu şekilde değil... Her okur iç dünyasında o dizelere sarılıp biraz öksüz,biraz da yetim misâlı kendi yalnızlığını muhakkak yaşar.Yazarın daha önce okuduğum "Bir Adam Girdi Şehre Koşarak" adlı kitabı kalbime nakış nakış işlerken,bu kitabı ise malesef beni hüsrana uğratıyordu. Okumayı seven biri olarak yine de bir başka kitabınızda görüşmek dileğiyle.. kimbilir belki oda daha önceki kitabınız gibi kalbime nakış nakış işlenir. Keyifli okumalar dileğiyle...

Beni Onlara VermeTarık Tufan · Profil Yayıncılık · 20174,780 okunma

·

58 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kalemin dünyası