Hakan Günday'ın "piç" tanımı kelime anlamından çok daha farklı, bir o kadar da isabetli bir tanımdır. Günday'ın piçleri aslında kaderine teslim olan günümüz neslinin sorumsuz ve tepkisiz yaşamının bir özetidir. Hepimizin içinde küçükte olsa bulunan bir ruh halidir. Piçin tanımını Günday, kitabın ilk sayfalarında şu şekilde yapmıştır: "Türkçe'deki kelimelerin ilk anlamlarının pek de geçerli olmadığı bir yüzyılda piçler, babaları bilinmeyenler değil, babalarına ihanet edenlerdir. Babalarına ve annelerine. ...Ve piçler her ne kadar birçok geceyi ailelerinin, leşlerinin hayaletleriyle geçirseler de, sabah hissettikleri tek acı bademciklerindeki sigara yanığıdır. Onun tedavisi için gerekenlerse diş macunu ve üç ayda bir değiştirilen diş fırçasıdır. ...Piçlerin değerleri, sahip oldukları ancak kullanmadıkları fırsatlarla yeteneklerinin niteliğine ve niceliğine göre belirlenir." O halde, bu kitaptan bir 'piç sözlüğü' çıkarabiliriz. PİÇ SÖZLÜĞÜ •Piçler yaşamaz, sadece hayatta kalırlar. •Piçler borç alır ama geri ödemezler. •Piç olmanın doğuştan gelen tek şartı herhangi bir alanda üstün yetenek sahibi olmak ve o alana ilgi duymaktır. •Sorumsuzdurlar ve hayatın işlevsel alanlarının dışındaki uzmanlık alanları çoktur. •Geçmişin, geleceğin, hatıraların ve ideallerin konuşamadığı masalarda kokteyl içerler. •Bir sonraki iş gününde erişilmesi gereken verimlilik kotası olmadığı için uzun uzun uyurlar. •Piçler ile hiçbir gelecek hayali kurulamaz. •Başlarına ne geleceğini asla bilmezler ve doğaları gereği bu bilinmezliği asla önemsemezler. •Geçmişten ve gelecekten korkarlar ve bu ikisi arasında sıkışır, bir adım bile atamazlar. •Piçlere sır verilebilir. Ölümleriyle son bulan sırdaşlıkları vardır. •Canlı yada cansız hiçbir emanete sahip çıkamazlar. Kaybederler, kırarlar. Bu bir kalp ya da bir kol saati olabilir. •Vejetaryen piç bulmak çok zordur. Aralarında gurme olanlarda vardır ancak genelde et yerler. •Kalori saymak ve sağlıklı beslenme kurallarına uymak piçlere göre değildir. •Piçlerin bedenleri ve akılları diğer insanların aksime nasırlaşmaz. Onların nasırlaşan tek yerleri ruhlarıdır. •Piçlerin babalarıyla olan ilişkileri mezar taşı kadar soğuk, yeni dökülmüş kan kadar sıcaktır. •Piçler sadece kendi aşklarına saygı duyarlar. •Piçler aşık oldukları kadınların kendilerini kurtaracaklarını düşünür. •Ve sabah, kadınlar piçlere aşık uyanırlar. •Ve sabah, piçler kadınlardan nefret ederek uyanırlar. Yukarıdaki maddelerin hepsinin bir insanda olamayacağı gibi hepsinden mahrum olan bir insan da olamaz. O halde diyebiliriz ki, yazar kimimizin içinde yaşadığı kimimizin dışında yaşadığı hayatı kimimizin yapmak isteyip yapamadıklarını kimimizin haykırışlarını kendi deyimiyle 'piç' diye adlandırıp hepimizin içindeki piç parçacıklarını aynı çatı altında toplamıştır. Kitaptaki dört kahramandan biri olan Hakan'ın hiç kitap okumamasına rağmen sürekli kafasından uydurduğu hikayeleri bir romanda okumuş gibi arkadaşlarına anlatması ve arkadaşlarının hayatlarındaki bütün yalan boşluğunun Hakan tarafından doldurulmasını bilmeleri ve sanki buna ihtiyaçları varmış gibi hiç ses etmemeleri; yazarın kendine olan ithafı olma ihtimali çok yüksektir. Değerlendirelim... Bir kitap okuyoruz ve yazarı kitapta kendisine kendi ismiyle yer vermiş ve kendisini 'hiç kitap okumamış yalancı bir romancı' olarak tanımlamış. Bizde bunu yazarın kendi ağzından ve kendi kitabında öğreniyoruz. Bu ince ayrıntıyı da gün ışığına kavuşturmuş olalım. Not: Ahlak sınırlarının bir hayli aşağısında bulunan bu kitapta edebiyat adına hiçbir şey bulunmamaktadır. Bunu göz önünde bulundurarak okumanızı tavsiye ederim.