Uzun bir aradan sonra merhabalar. Beni incelemelere geri döndürmeye aday gibi duran kitap Dune Rahibeler Meclisi olsa da bugün İnsanın Anlam Arayışı hakkında birkaç şey söylemek için geldim.
İnsanın Anlam Arayışı, gerek içinde yaşadığımız yüzyıl ve onun bize verip bizden aldıkları ve bunların arasındaki mücadelemiz gerekse içindeki başlıklar itibariyle hayatımda da anlamak için çok çaba sarf ettiğim bazı şeyleri farklı bir bakış açısıyla ele alması açısından yeri doldurulamaz oluşunu gösterdi. Kitap hakkında ilk söylemek istediğim şeylerden biri şu "Hayır bu kitapta yıllardır aradığınız anlamı elinizle koymuş gibi bulamayacaksınız" bu gerçeği bilmeniz muhtemelen beklentilerinizin üzerinizde yapacağı etkiyi belli ölçülerde değiştirecektir. Kitap üç bölümden oluşmaktadır. Birinci kısım, toplama kampı deneyimleri, ikinci kısım ana hatlarıyla logoterapi ve üçüncü kısım ise 1984 Ek Yazısı: Trajik İyimserlik Lehine. Başlıklarından söz etmek istiyorum:
Birinci Kısım: Toplama Kampı Deneyimleri
İkinci Kısım: Ana Hatlarıyla Logoterapi
Anlam İstenci
Varoluşsal Engellenme
Noöjenik Nevrozlar
Noödinamikler
Varoluşsal Boşluk
Hayatın Anlamı
Varoluşun Özü
Sevginin Anlamı
Istırabın Anlamı
Metaklinik Sorunlar
Bir Logodrama
Üstanlam
Hayatın Geçiciliği
Bir Teknik Olarak Logoterapi
Kolektif Nevroz
Pandeterminizmin Eleştirisi
Psikiyatrik Amentü
Psikiyatrinin Yeniden İnsanileştirilmesi
Üçüncü Kısım: 1984 Ek Yazısı: Trajik İyimserlik Lehine
İlk kısım, Viktor Frankl'ın Auschwitz toplama kampındaki anılarını anlattığı otobiyografik kısımdır. Yaşananları bir arkadaşına anlatır gibi anlattığı bu kısmı okumaktan hep çekindiğim için hiçbir zaman bu kitabı çok merak etsem de elime alamamıştım. Ne mi değişti? 
Beden Kayıt Tutar 'ı okuyarak travmalara genel psikiyatrik yaklaşımların dışından bir gözle bakma şansım oldu, bu kitapta da toplama kampındakilerin insanın üzerindeki etkilerine benzer izler bırakabilen Vietnam Savaşı'ndaki yaşananlardan söz ediliyor ve kitap boyunca sık sık İnsanın Anlam Arayışı'nda da olduğu gibi yaşananlar aktarılıyor, gerçekler perdelenmiyor, başta çok yorucu olabileceklerinin altını mutlaka çiziyorum.
İkinci kısım, psikoloji hakkında okuma yapan insanların daha kolay anlamlandırabileceği bir kısma benziyor zira ben bunu elinden geldiğince yapanlardan olsam da ve yazarımız çok sade ve akıcı bir dili benimseyerek eserine vücut buldurduysa da sanki yukarıda listelediğim kavramların her biri sayfalarca kitap okutur gibi. İyi haber şu somut örnekler, klinik araştırma sonuçları ve bizzat yazarımızın toplama kampındaki deneyimleriyle kavramları anlamamızı kolaylaştıran örnekleri. Bugün kafamızı yoran tesadüf mü, Murphy yasası mı, kader mi diye sınıflamaya ya da anlamlandırmaya çalıştığımız bazı şeyleri, kendi psikoterapi yaklaşımında gayet dolu bir zeminin üstüne bunları kavramsallaştırmış.
Üçüncü kısım, tüm kitabın bir özeti gibi, gayet derli toplu zaten yazarın Dünya Üçüncü Logoterapi Kongresi'nde verdiği bir dersten oluşturulmuş. Bu kısımda en can alıcı bulduğum kısım şu oldu:
"Dünya kötü bir durumdadır ve her birimiz elimizden gelenin en iyisini yapmazsak daha da kötüsü olacaktır. Bu yüzden de uyanık olalım. İki şekilde uyanık olalım: Auschwitz'ten beridir insanın neler yapabileceğini biliyorum. Hiroşima'dan bu yana ise neyin tehlikede olduğunu."
Bence yazar bizi çok iyi anlamış, derdimizi de biliyor, varoluşsal boşluğumuzu kucaklıyor ve bize yalnız olmadığımızı söylüyor ve bizi insanlığı kaybettiğimiz ve ona sahip çıkmamız konusunda uyarıyor ve sanki bu eseriyle birlikte bize el uzatıyor.
Yazarın dediği gibi Nietszsche'nin şu sözleri çok şey söyler: "Yaşamak için bir nedeni olan her türlü nasıl'a katlanabilir."
Hayatımızda aradığımız tüm neden'lerin cevabının en üstüne bu neden'i eklersek ve bir de bize ne anlam ifade ettiğini içselleştirirsek hayatta bundan sonrasında birçok şeyin üstesinden gelebileceğimizi görebiliriz.
Ben okuduğuma çok mutlu oldum, bir başucu kitabı gibi de sık sık açıp açıp bakmayı çok istiyorum. Ne zaman bir boşluğun içinde sürüklendiğimi hissedersem ölü balık olmayı bırakıp bu kitabın bazı satırlarını hatırlamayı planlıyorum. Aldous Huxley'nin de dediği gibi:
"Ne sebeple olursa olsun hatanızın üzerinde kara kara düşünmeyin. Temizlenmenin yolu çamurda yuvarlanmak değildir.
Bu sene okuma serüvenime bu kitapla başladığım için kendimi iyi hissediyorum.
·
53 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.