Elime aldığım gibi bitirdiğim bir kitap, güzel bir okuma oldu. Kitabın arka kapağında, Necmettin Erbakan'ın güzel bir sözü var: Fırtınalara yön veren kelebeklerin kanat çırpışıdır. Bu cümle alemin bir özetidir. Hiç bir şey kendiliğinden olmuyor. Amaçsız, desteksiz olmuyor. Hele hele mücadele hiç olmuyor. Tek başına mücadele etmek, amaçsız çaba sarf etmek, sonrasında ben ne için çabaladım bunca zaman, diye bir soruya bırakıyor yerini. Dünya hayatı insana acımıyor. Eğer kaybolursam ne yaparım diye düşündüğün an, ense köküne bir el yapışıyor. Ya kendi gücünle o eli çekiyorsun ya da birinin , güvendiğin, sevdiğin, seni seven birinin görüp o eli oradan almasını bekliyorsun. Kimi zamanda o el sen oluyorsun. Çok sevdiğin birinin ensesine yapışmış eli çekiyorsun oradan. Destek oluyorsun. Hâlbuki Seni görenler, bu olsa olsa bu hayatta bir kelebek kuvvetinde, ömründe bir kızcağız diyor. Kendine hayrın dokunmuyor gerçekten kelebek misali. Ben de diyorum ki: Sen bir kelebeksin. Ömründen veriyorsun. Kimse anlamıyor, görmüyor. Sen vazgeçmiyorsun. Çünkü. Allah rızası için yapıyorsun. Kimse desin diye değil. Kimse beni çok sevsin diye değil. Kimseye yaranmak için değil. Öyle olsa gergin, stresli değil Güler yüzlü,uslu, tatlı bir kız olursun. Ama sen öyle değilsin. Sen işe yarayacağını bildiğin anlarda var olmak istiyorsun. Kimsenin hay huyuna katılmak istemiyorsun. İspatlamak derdin yok. Uzun uzun anlatma hevesin hiç yok. Zaten dinlemiyorlar, Görmüyorlar. Sen yapmaktan vazgeçmiyorsun, Sadece artık anlatmıyorsun. Bir kelebek olduğunu biliyorsun. Ömrün yettiği kadar kanatlarını çırparak yardım etmeye devam edeceksin. İnsanlar senden razı olmayabilir, Sen Allah'ın rızasını gözetiyorsun. Umursamıyorsun. Düşündüğün tek şey kanatlarının kopması. Ona da Allah bilir diyorsun.

Yedi Güzel KadınAbdulaziz Yılmaz · MGV Yayınları · 20171,213 okunma

·

116 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.