··
405 görüntüleme
Öne Çıkan Yorum
Rabbim, nihayet sana itaat edeceğiz...
Artık ne kin, ne haset, ne de yaşamak hırsı,
Belki bir sabah vakti, belki gece yarısı,
Artık nefes almayı bırakıp gideceğiz...
Ben artık korkmuyorum, her şeyde bir hikmet
Gecenin sonu seher, kışın sonunda bahar.
Belki de bir bahçeyi müjdeliyor şu duvar,
Birer ağaç altında sevgilimiz, annemiz.
Gece değmemiş sema, dalga bilmeyen deniz,
En güzel, en bahtiyar, en aydınlık, en temiz
Ümitler içindeyim, çok şükür öleceğiz...
Dünyanın bütün iyi babaları adına benimkini alsın isterdim Tanrı...
Onlar kalsın, evlatlarıyla var olsunlar...
Benimki bizden, tüm insanlıktan uzak bir yerde toprak olsa...
Toprak kabul etmez ya, varlığıyla faydası dokunmamış biçarelere fayda olsa yokluğu.
Dünyanın bütün iyi babalarını bıraksa da benim babamı alsa Tanrı.
Varlığına şehadet ederim ki zerre acıtmaz bu canımı.
Sana bu satırları yazdıran bir baban olduğu için de üzgünüm, keşke yaşasa da senin de baban olsaydı babam..
Gözümün yaşı pınarında bekliyor yol bulup akmak için, zannederim seni bekler.. bir gün beraber de ağlayalım güleceğimiz gibi.
"kuş öldü kanadının altındaki o yara
yağmurun karanlığını getiriyor geceye
yağmurun ırmaklarını getiriyor geceye
kuş öldü
küçücük bir yorgunluktu ölmeden önce.
öldü, kim ısıtır artık onun ellerini
suların aynasında üşüyen ellerini
suların saygısıyla üşüyen ellerini."
"Bir gün basacak beni de
Göğsüne bu anne toprak.
Görecekler ellerimi
Bir çınarda yaprak yaprak..."
O ses unutulmuyor, korkmayın Saadet. 🖤
Canım Melek Hanımcım.. Siz deyince güvendim, inandım unutulmayacağına. Bana öyle geliyor ki adınız yok yere melek değil. İyi ki varsınız.. iyi ki sözünüz ulaştı bana.🖤
1 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.