15. yy.'ın son yarısında yeni bir kavram, Kızılbaşlık kavramı ortaya çıktı. Tarihi kaynaklardan öğrendiğimize göre, Erdebil'e yerleşerek orada bir tekke kuran ve Şeyh-i Türk (Türk şeyhi) olarak anılan Şeyh Safiyiddün Erdebili'nin' torunlarından Şeyh Haydar zamanında ortaya çıkmış bir kavramdır. İslâm öncesi Türk kültüründe Oğuz Türkleri (Türkmenler) arasında yaygın olarak kullanılan kırmızı börkü, Erdebil müritlerinin de kullanmaya devam etmeleri üzerine Kızılbaş kavramı ortaya çıkmış ve yayılmıştır.
Safevî (Kızılbaş) Devleti'ni kuracak olan Şah İsmail'in babası Şeyh Haydar'ın müritleri, eski Türkmen geleneklerine uyarak başlarına kırmızı sarık sarıyorlardı. Bundan dolayı bu müritlere Kızılbaş adı verildi. Daha sonra bu kavram Anadolu'da ve İran'daki Şiiler için kullanılmaya başlandı. Kızılbaş ismi, bu kitlelere dışarıdan verilen bir isimdi.