Бе́лые но́чи, Belye Nochi | Beyaz Geceler
Goodreads: 4/5
1000kitap: 8,1/10
4/5
“Yürürken bir yandan da şarkı söylüyordum, çünkü mutlu olduğum zamanlar kendi kendime bir şeyler mırıldanırım.”
Sosyal medyada gezinirken bir doktorun paylaşımıyla dikkatimi çekti Beyaz Geceler. Doktor kitabı paylaşarak(dikkatimi çeken kısım) şöyle yazmıştı: “Bana gelen genç hastalarıma ilacı gerekli görmedikçe vermem. Reçeteye ‘Dostoyevski-Beyaz Geceler’ yazıp uzatırım. Sonra karşımda bana şaşkın bakışları görünce tekrardan ‘Oku, kendini iyi hissetmezsen yeniden gelebilirsin.’ derim.” Tabii böyle bir paylaşım görünce, doktorun neden bu kitabı önerdiğini anlayamadım ama çok merak ettim. “Bir doktor neden reçeteye kitap ismi yazıp veriyor ve neden Beyaz Geceler?” diye düşündüm kendi kendime. Bilişsel açıdan da doktorun reçeteye kitap ismi yazıp vermesi oldukça hoşuma gitmişti açıkçası ve beni gerçekten etkilemişti. Kütüphaneye gidince de ilk işim kitabı almak oldu tabii. Kitabı bitirdiğimde doktorun nasıl bir düşünceyle bu kitabı hastalarına önerdiğini düşünerek hayret ettim ve hala da zihnimde anlamlandıramıyorum. Çünkü bana göre reçete olarak yazmak için, hatta kendisine gelenlerin de genç ve hasta olduğunu düşünürsek oldukça tartışmalı bir öneri. Bir hastaya iyi gelebilecek çok daha iyi kitaplar, hatta Dostoyevski’ye ait çok daha güzel kitaplar olduğunu düşünüyorum. Dostoyevski’ye ait bu eser de hoş ama bana göre bir hastaya önerilebilecek bir eser değil. Çünkü kitabı normal bir ruh hali ile okumama rağmen bitirdiğimde ruhsal olarak büyük bir çöküş yaşadım. Kitabı bitirdiğim gün kendime gelemedim ben, bu konuda çok net bir ayrım yaparak söylüyorum. Okuyanlar varsa ya da okuyacak olanlar olursa beni daha iyi anlayacaktır. Doktoru yadırgadığımı rahatlıkla ifade edebilirim bu konuda. Kitaba dönecek olursak; kitap güzel ama naçizane önerim kendinizi iyi hissettiğiniz bir zamanda okuyunuz. Zira Dostoyevski öyle bir psikolojik tahlil yapıyor ki kahramanın ruh halini kendi içinizde yaşıyorsunuz. Dostoyevski eserlerine hâkim olanlar bilir: Genelde erkek karakterler aşkına sadıktır Dostoyevski’nin eserlerinde ve kadın karakterler kötüdür. Beyaz Geceler eserinde de durum yine aynı. Yaşamı düşüncelerinden ve hayallerinden ibaret olan isimsiz ve yalnız bir erkeğin dört gecesini anlatıyor kitap. Kendi deyimiyle “Hayalperest”. Bize öyküsünü bu isimle anlatıyor. Kitabın başında olacakları okur olarak hissediyorsunuz. Kurgu bakımından değil ama psikolojik açıdan çok derin bir kitap. Kitabı okuduğunuzda Dostoyevski’nin eserlerine hakimseniz psikolojik tahlilleri okumuyor adeta yaşıyorsunuz. Eğer Dostoyevski’den okuyacağınız ilk kitapsa ya da eserlerine fazla aşina değilseniz üzgünüm ama bu eser sizin için oldukça yüzeysel kalacaktır muhtemelen... Bu eserden tam verim alabilmek için Dostoyevski’ye biraz aşina olmak gerekiyor benim düşünceme göre. Dostoyevski’nin eserlerinde genellikle karakterler üzerinden bireyin ruhsal çözümlemesi yapılır. Bu eserinde de durum aynı. Neden puan kırdığıma gelince onu da kısaca açıklamak istiyorum: Doktorun önerisi ile okumaya karar verdiğim için beklentim daha farklıydı. Beklentim ile bitirdiğim kitap arasında uçurum derecesinde bir algı farkı oluştu bende. Bu nedenle bir puan kırdım. Dostoyevski benim zaten sevdiğim bir yazar ve üzerinde çok da fazla yorum yapmaya ihtiyaç duymuyorum. Umarım sizlerin beklentisi ile kitap birbirini tamamlar. Bende oluşan uçurumu sizlerin silmesi dileğiyle keyifli okumalar dilerim.
