Yazarın okuduğum ilk kitabı. KUZGUN şiirini beğendim ve kitabına ismini veren ANNABEL LEE şiirini. Geneli kasvetli şiirler çok benim tarzım değil. Ölüm , mezarlık iblisler, karanlık teması mevcut. Eğer bir Wednesday ruhunuz varsa bu şiirler tam sizlik:) Okuyacaklara keyifli okumalar dilerim. KUZGUN “Bir gün, puslu bir gece yarısı, yorgun argın başım önümde, uykulu O nice tuhaf ama ender eski kitapları düşünüyordum – Bir tıkırtı oldu birden, sanki biri usulca Kapımı, odamın kapısını vuruyordu – Mırıldandım: "Kuşkusuz bir konuk bu – Odur ancak başka şey değil asla." Hiç unutmam soğuk bir Aralık ayıydı; Her köz kendi ölüsünü nakşediyordu yere Sabah bir olsa diyordum – sığınıp kitaplara Ertelemek için ölüm acısını, o ışıklı güzel kızın – Melekler ve insanlar Lenore diyordu ona – Artık denmeyecek asla. Garip, hazin hışırtısı ipek al perdelerin İşliyordu içime, ürkütüyordu beni; Yürek çarpıntılarını bastırmak için Yineliyordum sürekli: "Bir konuktur bu Odama girmek isteyen gecikmiş bir konuk – Odur ancak, başka şey değil asla. Cesaretlendim birden, bırakıp oyalanmayı "Bayım, Bayan her kimseniz, gerçekten Özür dilerim sizden, uyukluyordum; zaten Çok yavaş çaldınız, çok yavaş tıklattınız odamın kapısını Güçlükle duydum sizi", deyip ardına dek açtım kapıyı – Karanlık – başka bir şey yok asla. Gözüm karanlıkta, kuşkulu, ürkek, kalakaldım Kimsenin düşünmeyeceği şeyler düşündüm; Tık yok, sürüp gitti sessizlik, devinimsizlik, Tek bir sözcük duyuldu, fısıldanan o sözcük Lenore muydu? Ben söylemiştim onu, dönüp gelen bir yankıydı bu Lenore! Başka şey değil asla. … ”

Şiirler - Annabel LeeEdgar Allan Poe · Varlık Yayınları · 20121,246 okunma

·

149 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.