Okuduğum bir kitabı paylaşmayı unutacak kadar yoğun hayat bu günlerde! Yine de şaşkınım nasıl arada derede bir yerde atmadım bilmiyorum. Bu aralar okuyabilmek için extra efor sarf ediyorum gerçekten. Yani yoğunluk vardı okuyamadım diye bir olay bilmiyorum ki ben. Yemek içmek gibi bir şey benim için. Belki hiç sigara içmedim evet ama kesinlikle anlayabildiğimi düşünüyorum içenleri. Eveeet. Evet güzel şeylerde oluyor çok şükür-ama dememek için alternatifler düşündüm şu an AMA ne gerek var değil mi? Hayatımız ama olmuş. Neyse- güzel şeyler de oluyor ama karşılığını misli ile alıyor. İki hafta izin alacağım Allah izin verirse en başta, AMA bunun bir bedeli olmasın mıydı gibilerden yaşıyorum son bir ayı. Dünyada ne kadar akademik eğitim varsa bu bir aya toplanmış. Benim olmayacağım iki haftaya kurulmuş resmen. Evet üzülüyorum katılamayacak olduklarıma tabii AMA yani kısa süreli olacağını düşünüyorum bu üzüntünün. Bazen bilmemek daha iyinin ardına sığınmayı düşünüyorum. Kitaba geleceğim tabii ki. Ela ile Efe'nin Umre macerasını çok keyifle okuduk. Annemin müthiş yorumlarıyla hem de :) Başkakitaplardan okuyabilirdim bu mevzuyu ama tercihimi bu tatlı kitaptan yana kullandım. Tek başına okumayacaktım çünkü. Hem yolculuk hem de toplu bir okuma olacağı için seçtim. Babam ağlamaktan helak oldu, zaman mevhumu kalmadı, öyle ki valizimi hazırlarken 7 yaşında çocuğun tepkilerine benzetip Efe sensin diye diye beni bitirdi :) Annemin akılcı tepkileriyse beni bana düşündürdü. Müthiş ikili ile güzel bir okuma oldu :) Onun dışında kişisel olarak milyarlarca satır yazabilirim ama tutacağım kendimi. Sabrımın sınırından yazıyorum çünkü. Heyacan. Umut. Karamsarlık. Bin bir çeşit duyguyla. Çok karışık çok . Görelim mevla neyler neylerse güzel eyler mod on deyip pencerelerden...

Ela İle Efe Umreye GidiyorŞebnem Güler Karacan · Diyanet İşleri Başkanlığı · 201532 okunma

·

26 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.