Hiç sınırlarımızın genişliğini düşündünüz mü? Beklemenin, sabretmenin, sevmenin ve nefret etmenin sınırlarını? ‘İşte Böyle Oldu’ bana bunları düşündürdü. ‘Ne kadar- nereye kadar – nasıl ve en önemlisi neden’ dayanmalıyız? Örneğin bir susma anı gelir onca kavganın ardından, bilirsiniz onu değil mi? Konuşsanız faydası yoktur çünkü çok fazla denemişsinizdir. Yine yeniden başlamak için gücünüz de kalmamıştır. Tamam da nerede dururuz biz? Nerede tüm o yükleri bir kenara kaldırıp ‘artık ne olacaksa olsun’ deriz? Natalia Ginzburg, önceleri sadece vakit geçirmek için buluştuğu bir adamla evlenen bir kadını anlatıyor ve hikayenin sonunu baştan söylüyor. Sonu hazırlayan sürecin daha önemli olduğunu düşünüyor belki de.. . Karakterlerinin tüm yüzlerini, yaralarını anlatmasıyla çok sevdim ‘İşte Böyle Oldu’yu. . Şemsa Gezgin çevirisi, Utku Lomlu kapak tasarımıyla ~

İşte Böyle OlduNatalia Ginzburg · Can Yayınları · 2022821 okunma

·

523 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hülya Açılan