Sinan Akyüz’ün aşina olduğum kitaplarından daha farklı. Bu sefer ağlatmak değil, güldürmek ön planda tutulmuş. Özetini okuduğumda kitap için beklentim daha önce bayıla bayıla 2 kez okuduğum (biri üniversitede öğrenciyken, diğeri mezun olup iş hayatına atılmadan hemen önce) “Kocan Kadar Konuş” a benzeyeceği yönündeydi. Ancak hayal kırıklığına uğradım. Her ne kadar atışmalar, anne-kız çekişmeleri, evlilik konusu benzermiş gibi dursa da üslup olarak sevemedim. Rahatsız ediciydi. Türk kızlarının üzerindeki evlilik baskısını ve bunun çevresinde gelişen komik olayları anlatırken doğru ayar tutturulamamış. Dolayısıyla beni içine çekemedi.
