"Ancak hayat dediğin nedir ki? Anlaşılmaz bir sır. Kurduğumuz düzen hep böyle sürüp gidecek sanırız. Birden ip kopar, ışık söner, her şey darmadağın olur."
"Ama solunan hava, yüzülen su, oturup-kalktığın insan, yürüdüğün yol seni değiştirir."
"Yere düşmekle cevher sâkıt olmaz kadr-ü kıymetten."
Buraya düştüm -Bu defa önceden hazırladığım bir kitabı verdim. İçine küçük bir kağıt koymuş, "Hep seni düşünüyorum" diye yazmıştım. Kitabı geri getirdiğinde baktım benim verdiğim kağıda, o cümlenin altına "Ben de seni" diye yazmış.
"Lâkin iki gönül bir olunca samanlık seyran olmuyor ki..."
