Atilla İlhan o günlerde İzmir Karşıyaka’da , efsane sayılan gazete Demokrat İzmir’in Genel Yayın Yönetmeni . Her sabah Karşıyaka İskelesi’nden 8.20 vapuruyla Pasaport İskelesine , oradan yürüyerek Konak , Nadir Nadi Caddesi’ndeki gazete binasına gidermiş . O gün , yani 6 Mayıs 1972 , Deniz Gezmiş’in , Hüseyin İnan’ın , Yusuf Aslan’ın asıldığı gün , gözyaşları içinde kahverengi deri çantasından çıkardığı küçük not defterine dolmakalemiyle dizeleri yazmış .
Şiirde herkesin bir kadın ismi sandığı Müjgan aslında Farsçada kirpik anlamında . Yani Mahur Beste , faşizmin kıydığı Denizlere bir nevi ağıt .
“ Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız .
O mahur beste çalar müjganla ben ağlaşırız diye başlardı .
Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı
Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı
Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı
Gittiler akşam olmadan ortalık karardı
Sayfa 140 - Alfa kitapKitabı okudu
·
94 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.