44 sene. Almanya' da son.
Almanca bilgisine dayanıp, dingin ve ciddi: «İch sterbe» (yani ölüyorum) dedi. Doktor ona hemen bir kâfur iğnesi yaptı. Sonra, kalp yanıt vermeyince, bir oksijen tüpü getirtmelerini istedi. Sonuna dek bilinçli olan Çehov, kesik kesik bir sesle karşı çıktı: "Artık her şey gereksiz.
Tüp gelmeden önce, bir kadavra olacağım." O zaman, Dr.
Schwöhrer bir şişe şampanya getirtti.
Çehov, kendine uzatılan bardağı aldı ve Olga’ya dönerek, acınası bir gülümsemeyle: "Nicedir şampanya içmemiştim" dedi. Şampanyayı yudum yudum içti. Ve sol yanına uzandı. Biraz sonra, nefes almıyordu artık. Yaşamdan ölüme geçmişti, her zamanki sadelikle. Günlerden 2 Temmuz 1904’tü. Küçük sarkaçlı saat, sabahın üçünü gösteriyordu.
Sayfa 389 - Ada Yayınları.
·
43 görüntüleme
Olga, büyülenmiş gibi, kocasının yüzünden ayıramıyordu gözlerini. Dingin, gülümseyen, ve her şeyden haberli bir yüzdü bu. Olga şöyle yazacaktı: "Hiçbir insan sesi duyulmuyordu, günlük yaşamın çalkantısı yoktu, yalnız güzellik, dinginlik ve ölümün büyüklüğü vardı."
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.