Tatar Çölü, Geçen zamanın aldatmacası üzerine çokça düşündüren bir kitap oldu benim için. Günümüz insanının kitapta anlatılandan çok da farklı olmadığını; herkesin aslında bir nevi kendi kalesinde birbirine benzeyen günleri alışkanlıklarla, kişisel rutinlerle tüketmesini, kitabın arkasında da yazıldığı şekliyle hayatın durağan ritmini sorgulatan bir eserdi. Yazar bunu çok da durağan bir hikâyeyle başarmış. Belki hiç gelmeyecek bir güne bağlanmış umutla günlerin, bir ömrün geçip gidişini sakince anlatırken okuyanı kendi yaşamı, kendi “an”ı üzerine düşündüren enteresan bir hikâyeydi. Pek akıllıca olmayan bir umuda böylesine bağlanmanın neleri harcayabileceğini gösteriyor, bunun üzerine düşündürüyor ve bence acıtıyor. Aslında hepimizin çok iyi bildiği zamanın geri alınamaz şekilde ilerlediği, yitip gittiği gerçeğiyle kendi kalemizden hayatımıza şöyle bir bakma isteği uyandırması; böyle bir iç hesaplaşmaya davet etmesi bu kadar durağan bir kitabın bu denli etkileyici olmasını sağlamış bana göre. Keyifli okumalar dilerim :)

Tatar ÇölüDino Buzzati · İletişim Yayınevi · 201813,1bin okunma

·

120 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeynep Fidan