Şehirli insanlar hep birbirlerine ihtiyaç duyarlar, tek başlarına yaşayamazlar. Kulak, ayak, burun, göz, el, kol, kafa bir araya gelmek için çırpınıp durur; hepsi bir arada olunca çok mutlu olurlar. Ama bir yandan da yalnızlıklarını kaybettikleri için hayıflanırlar.
Sayfa 30Kitabı okudu
·
25 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.