"Aslında toplumun, ahlaksızlığa kestiği cezayı kadınla erkek arasında hakça bölüştürmesi gerekir, gel gör ki erdemliliğin korunmasında böyle bir yol izlenmediğini hepimiz biliyoruz. Dünyamızda cezalar gönlümüzün istediği kadar adil değil, ileride daha hakça bir dağıtım yolu gerçekleşir mi, onu da bilemeyiz (497)."
Jane Austen'den okuduğum 5. Kitap ve tam bir hayal kırıklığı oldu. Okuduğum romanları içerisinde en beğenmediğim romanı diyebilirim.
Her şey fazlasıyla sıradan başlayıp dört yüz - beş yüz sayfa boyunca aynı sıradanlık ile ilerliyor. Ta ki birkaç mektuba kadar. Yani son kısımlar, çiftin bir araya gelmesi vs. o kadar geçiştirme olmuş ki şok oldum.
Kitapta herkes bal arısı gibiydi, o kadar çok duyguları ve sevdikleri değişti ki özellikle Henry'i bir noktadan sonra takip etmeyi bıraktım. Kitap boyunca duygularına tek sadık kalan kişi bizim saf kızımız Fanny oldu.
Edmund da onun sevgisini gram hak etmiyordu fakat yazarımız Edmund'a karşı fazla yufka yürekli davranmayı tercih etmiş. Neyse, sözün kısası kitap birilerine tavsiye edeceğim kitaplar içerisinde yer almaz.
Okuyacaklara şimdiden mümkünse keyifli okumalar diliyorum...