Yolcu, Kristal Gece olayları sırasında, zengin bir Yahudi tüccar olan Otto Silberman’ın yaşadıklarını anlatıyor. Yahudilerin ev ve iş yerlerinin yağmalandığı, insanların katledildiği ve tutuklandığı birkaç gün içinde, başkarakter Otto, ari ırktan olan eşini arkasında bırakıp, fırsatçıların izin verdiği ölçüde tüm sahip olduklarını da elden çıkarıp, bir evrak çantasına koyduğu parasıyla canını kurtarmaya çalışıyor. Önce yakın dostu olarak gördüğü ortağı, ardından yakın çevresinin, ya mevcut koşullardan faydalanmaya ya da en iyi ihtimalle kendilerini korumaya çalıştıklarını görünce, bu ölüm kalım meselesinde aslında ne kadar yalnız olduğunu idrak ediyor. Fakat, önce sınırı geçmek için, ardından ne yapacağını bilmemenin de sonucu olarak, amaçsızca oradan oraya trenle seyahatleri sırasında, yavaş yavaş, başkalarında görüp yadırgadığı ve alındığı, kendini koruma içgüdüsünün varlığını kendinde de fark ediyor. Bu noktada aslında insanları ‘ırk, din’ gibi bir araya getiren ya da onları diğerlerinden ayıran bağların olağanüstü şartlar altında kırılganlığını; insan davranışlarını yönlendiren esas etmenlerin ise insanın bencil yapısıyla ekonomik kaygılarının olduğunu görüyoruz. Can havlinde olan bir insanın, en sevdikleri ya da kendisiyle aynı durumda olan diğer insanlar söz konusu olduğunda düşebileceği ikilemler karakter üzerinden güzel yansıtılmış. Keza, karakterin sürekli oradan oraya yolculuğuyla, kapana kısılmışlık, çaresizlik içinde sıkışıp kalmışlık hissi de öyle. Karakterin bu yolculuklar zincirinde karşısına çıkan insanlar ve şahit olduğu konuşmalar aracılığıyla da dönemin ruhunu yansıtmış yazar. Kitap, benim çok sevdiğim şekilde, okurun yorumuna da çokça yer açan, Kafkaesk bir havada bitiyor, ki kitabın en sevdiğim ve bence onu bu konuda yazılan çok sayıda kitap arasında farklı kılabilecek kısmı bu. Ancak romanın genelinde, bu atmosferi hissemedim maalesef. Keşke bu sona, aynı atmosferi adım adım işleyerek götürseydi yazar, diye düşündüm. Yalın bir dil ve sade bir anlatıma sahip, merak duygusu uyandırdığı için sürükleyici ama şimdiye kadar çok fazla okuduğum bir konuda, sonu dışında beni pek fazla etkilemeyen bir kitap oldu Yolcu. Açıkçası ben yazarın hayatını ve eserin yayımlanma serüveninin hikayesini -kitabın Almanca baskısının editörü Peter Graff’ın bunları anlatan çok güzel bir sonsözü var- daha etkileyici buldum.

YolcuUlrich Alexander Boschwitz · DeliDolu Kitap · 201979 okunma

·

1.496 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İpek Dadakçı