Okurken her an tetikte hissettiğim ancak bir noktadan sonra bu tetikte bekleyişin büyüyü bozduğu bir kitaptı Kurtarma Mesafesi. Yazar, kitaba adını verdiği 'kurtarma mesafesi' metaforundan hareketle bir metin kurmaya çalışınca açıkçası ben annelik odaklı bir yüzleşme, kabullenme süreci okuyacağımı düşünüp beklentiye girmiştim ama yanılgıya kapılmışım, aradığımı bulamadım. Anne olmak her an tetikte olmak demek, içinde hep diri bir korkunun olması demek. Ancak kitap bundan daha fazlasını ortaya koymuyor bana göre. Anneliğin o rahatsız ediciliğini okumak hem keyif verdi hem de rahatsız etti - ki benim için kitabın tek vurucu noktası bu oldu-. Ancak yüzeysel buldum kitabı, mesele bir sona varmayışı değil; duyurmak istediği hisleri yeterli düzeyde alamadığım gibi kitabın psikolojik gerilim yönünü de tam olarak içselleştiremedim. Kitap okumaktan çok düşük bütçeli bir film izliyormuşum gibi hissettim sayfaları çevirirken (filmi de varmış "Sayıklama" diye, ilgilisine duyurulur). Kitabın sonuna kadar (sonlara doğru yıpratmaya başlamış olsa da) o gerilimi ve rahatsız ediciliğini diri tutmasını sevdim, bu da her yazarın harcı değildir diye düşünüyorum. Bu anlamda yazarını tebrik ediyorum. 7/10

Kurtarma MesafesiSamanta Schweblin · Can Yayınları · 20211,212 okunma

·

190 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Melike