Halîl, muhabbeti kalbe yerleşen ve sevgisi daima gönülde yasayan hâlis dost demektir.
Aşk-ı ilahi ve muhabbet-i bâriden başka hiçbir mevcuda kendi sahasında yer vermeyen vicdan-ı Muhammedî en sevgili yâr-gārı ve bütün hayatında bir refik-ı vefâkârı olan Ebu Bekir es Sıddık radiyallahu anhın bile muhabbetine yer vermemiş ve
" Gönlümde hubbü bârî yanında fanilere yer vermek isteseydim, Ebu Bekir'i dost tutardım. Lâkin o benim kardeşim ve yoldaşımdır."