Otuz yıl sonra hak ettiği yere gelmiş, okunmuş, beğenilmiş, hatta bir çok yazara esin kaynağı olmuş. Konusu ilk başlarda basit görünebilir. Annesinin ölümünden sonra onun vasiyetini yerine getirmek için anlatıcı Juan köyüne döner ve babasını arar. Comala köyü annesinin ona anlattığı gibi, hafızasında canlandırdığı gibi değildir… Kendisini toprağı kuru, havası karanlık, insanları ölü bir köyün ortasında bulur. Burası dünya ve ahiret arasında kalmış korkunç bir yerdir. Zamanında işlenen suçlar ve günahlar yüzünden lanetlenmiş köy insanı öldükten sonra da huzura kavuşamaz. Hayattakilerin diyaloglarına ruhların sesleri karışır. Kim hayatta kim ölü tam olarak bilinmez. Kitabın sonunda o karanlık korkunç köy bir bayram havasına bürünür. 8 Aralık, katolik resmi bayramı olan Meyrem ana gününde çanlar bütün gün çalar, çevredeki köylerden insanlar gelir, köy panayır yerine döner. Köyün havası değişir, aydınlık, neşeli bir yere dönüşür. Cehennem gibi korkunç olan köy Susana nın ölümüyle birlikte Meryem ana gününde aydınlanır. Günahkar, lanetli köy huzura kavuşur. Kitabın dilini, ruhların seslerini, zaman akışının olmamasını, hikayenin yarattığı o karanlık atmosferi ve beni okurken zorlamasını çok beğendim.

Pedro ParamoJuan Rulfo · Doğan Kitap · 20191,294 okunma

·

83 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mine