Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Gönderi
Neresinden tutsam elimde kaldığı için nasıl bir inceleme yazabileceğimden emin olmadığım, aşırı sorunlu bir kitap. Ama deneyeceğim.
Kitap, aile içi şiddeti ele alıyor. Aşırı (ama gerçekten aşırı) övüldüğü, Atlas ve Lily denen iki karakter arasındaki romantik bir ilişkiyi ele alıyor zannettiğim için almıştım. Alakası yok. İlk sorun da bu zaten. Romantik bir kitap olarak pazarlanması/reklamlarının yapılması. Bunun dümdüz yanlış olmasını geçiyorum, romantik olarak pazarlanması çok küçük yaştaki insanların bu kitabı almalarına da sebep oluyor ve o yaşlarda insanlar nelerin problematik olduğunu göremeyebiliyor doğal olarak.
Karakterimizin adı Lily Blossom Bloom (evet, ismi bu, bir de çiçekçi açıyor :)) Babası öldükten sonra bir binanın çatısına çıktığını okuyoruz kitabın başında. O çatıda da öfkesini sandalyeden çıkaran bir adamla karşılaşıyor -Ryle- ve bunlar birden ‘naked truth’ adı altında süzgeçten geçirmedikleri düşüncelerini birbirlerine söylüyorlar. O an tanıştıkları birileriyle bunu yapmaları bile garipken adam daha ilk sayfalarda kızla yatmak istediğini söylüyor(?)
Ryle kitaba girdiği ilk sahneyle birlikte koca bir red flag resmen. Üstelik Lily’de çocukluğu boyunca babasının annesine uyguladığı şiddet dolayısıyla bunu dikkatli değerlendirmesi gereken biri (bence). İlk sahneden itibaren bu adamdan uzak durması gerektiğini bilmesi lazımdı. Üstelik bir de daha birkaç dakikadır tanıdığı birine seninle yatmak istiyorum deyince korkunçluğun zirvesini yaşatan biri.
İlk olarak, Ryle ve Lily’nin ilişkisi çok, gerçekten ÇOK hızlı gelişiyor. Ryle’ın sadece dış görünüşü ve scrubslarından bahsediliyor, aralarındaki romantizm asla hissedilmiyor ve çokça cringe gelen bir ilişikileri var. Oldu bittiye geldi neredeyse.
Sonrasında, yine kitabın hemen başlarında, Lily’nin açtığı çiçekçinin oradan geçen bir kız meğer çok zenginmiş de, sıkıntıdan ben senin çalışanın oluyorum diye emrivaki yapıyor ve kendini işe aldırıyor. Zaten bir bakıyoruz o da Ryle’ın kız kardeşi çıkıyor. Böyle basit tesadüfler kitabın gerçekçiliğini ve okunabilirliğini inanılmaz baltalıyor bana göre. Ayrıca bu, bir kitaba sokulan en zorlama karakterlerden biri olabilir bence. Lily’ye en yakın arkadaş olsun diye resmen gökten zembille tepesine mükemmel(!) özelliklere sahip bir kız arkadaş iniyor.
Ryle ve Lily’nin ilişkisini okurken bir yandan da Lily’nin günlüklerinden geçmiş hayatını ve ilk aşkı Atlas’ı okuyoruz. Lily onunla neredeyse on senedir görüşmedikten sonra Ryle ve annesiyle gittiği bir restoranda çalışıyor çıkıyor Atlas. Tesadüf :) yeniden :) neyse.
Ryle ile sevgili oluyorlar ve Ryle bir noktada Lily’yi itiyor ve Lily dolaba çarpıyor. Babası da annesine sürekli şiddet uyguladığı için babasından nefret eden, kendisine çocukluğundan beri annem gibi olmayacağım diyen biri Lily. Bu olayla sarsıldıktan sonra Ryle özürler diliyor. Bir daha yapmayacağını söylüyor. Lily, bir daha olursa seni terk ederim diyor.
Ve bir daha oluyor. Bu sefer merdivenlerden itiyor Ryle onu ve defalarca kez ben itmedim, düştün diyor. Bu artık kızın kaçmasını söyleyen kaçıncı işaretiydi bilmiyorum. Bunun sebebini Lily çok âşık olduğu için yapmıyor olarak göstermiş yazar ama ben ortada bir aşk bile hissedemedim ki. Tanıştıklarından beri çocuğun onu her gördüğünde söylediği tek şey onunla yatmak istediği. Aralarındaki konuşma bu. Evine bile geliyor bunun için. Seni düşünmekten (cinsel olarak) işime odaklanamıyorum, işime engel oluyorsun diyor bunun neresi romantik? Bunu okuyan, henüz gelişim çağındaki çocukların kaçı bunun romantik olduğuna inanmıştır ben düşünmek bile istemiyorum ama bunun adı romantizm değil. TACİZ.
Her neyse. Ne yazık ki çoğu kitapta çokça karşılaştığımız gibi, kötü çocuğumuzun çocukluk travmasından bahsedilince başrolümüz yumuşuyor. Lily yine affediyor onu ve bunlar bir anda evleniyorlar. Yangından mal kaçırır gibi bir anda evlenmeye karar verip apar topar Vegas’a gidiyorlar(?)
Üçüncü şiddet, yine bir kıskançlık krizine giren Ryle’ın ona tecavüz edeceği bir boyuta ulaşınca Lily, Atlas’ı arıyor ve onu oradan götürmesini istiyor.
Öncelikle, bu ikisinin bu kadar çabuk bir ilişki yaşayıp hemen evlenmesi bile hiçbir şeyi yerli yerine oturtmuyor. İkisinin de bahsettiği aşırı aşık olma durumu bana hiç geçmedi. İkincisi, kitapta bazı mihenk taşlarına gelebilmek için çok boş ve sıkıcı şeyler yazılmış, okurken inanılmaz sıkıldım. Üçüncüsü, Ryle artık son darbeyi de indirdikten sonra Lily’nin asla polisi aramaması. O anın üzerinden zaman geçtikten sonra bile herhangi bir aşamada polisi aramadı. Ryle’ın çektiği tek ceza ‘çok sevdiği’ karısını kaybetmek oldu(?) Kendisi bile çocukken babasını şikayet etmek için defalarca polisi aramak isterken bunu yapmaması kadar aptalca bir şey olamazdı. Yazar bu kitabın sonuyla iyi bir mesaj verdiğini düşünüyor ama Ryle’ın gerçek bir ceza çekmemesi iyi bir mesaj falan değil.
Dördüncüsü, Ryle’ın 6 yaşından beri terapi görmesi ama hiçbir şeyin düzelmemesi? Yaptığının farkında olan bir adam terapistine bunu da anlatır ve üzerinde çalışılır bu durumun ama zaten her şiddet uygulayışında bunu herkesten saklıyor. Bu çok büyük bir PROBLEM. Buna dair hiçbir şey yapılmadı mesela. Bunca şey yaşanırken Lily de asla terapiye gitmedi.
Beşincisi, evlenirken ettikleri yeminler arasında asla vegan olmama, oy verdiği sürece kime verdiği önemli olmama gibi beynimi eriten cümleler okudum. Yorum bile yapamayacağım bu konu üzerine.
Altıncısı, Ryle’ın gerçek bir ceza almamış olması. Lily tarafından bile. Mesafeli olsa bile, ki ilk başta yine öpüştü, gayet iyi davranması bir ceza değildi. Sadece ayrıldılar ve yine görüşmeye devam ettiler, Ryle’ın karısına şiddet gösteren ama kızına elini sürmeyecek bir baba olduğuna karar verildi? Babası Lily’ye şiddet uygulamadı diye Ryle nasıl bu işin içinden sıyrıldı aklım almıyor gerçekten. Lily’nin kendisine şiddet uygulayan birine nasıl kızını emanet edebildiğine akıl sır erdiremedim, ama kızın yaptığı çoğu şeye de erdiremedim zaten.
Yedincisi, kitapta sürekli Ryle’ın scurbslarından bahsediliyor. Şiddet uyguladıktan bir süre sonra bile kızın dikkat ettiği şeylerden biri bu. Benim bildiğim bu scrubslarla doktorlar hastaneden çıkıp gelmiyorlar ama bu adam maaşallah kitabın %80’inde hastane dışında scrubslı.
Sekizincisi, Lily, biri ne zaman bir çocuğun bile anlayabileceği açıklıkta bir konu hakkında soru sorsa, ‘neyden bahsediyor?’ diye düşünüyor ve anlamıyor. Bunlar kitaba -zaten yeterince değilmiş gibi- çok çiğ bir hava katıyor.
Kitaptaki çoğu şeye katlanmak yeterince zordu zaten, bir de buna gerek yoktu :)
Sayfalarca Ryle’la babasını, iyi haliyle kötü halini karşılaştırıp duruyor. Bir kere yapılınca zaten anlıyoruz ama artık ne zaman ikisinden bahsedilse paragraflarca bahsedilmesi sıkıcı bir tekrardan başka bir şey değildi. Kitabın büyük bir çoğunluğu boştu.
Yazar bu kitapla her ne kadar iyi bir mesaj verdiğini düşünse de, yaşanan çoğu şey inanılmaz problemliydi (şiddet kısımları haricinde konuşuyorum) üstelik yine şiddet uygulayan ve gelecekte de hayatına girecek kişiye uygulaması kuvvetle muhtemel olan bir adamın herhangi bir ceza ve tedavi almaması inanılmaz yanlış bir mesaj.
Lily, çocuğu olduğu ve Ryle’dan boşandığı için döngüyü kırdıklarını zannediyor ama çok alakasız çünkü yine de çocuğunun karşısına böyle biri çıkabilir. Ailesinde bu durumu görmese bile kendisi şiddet gördüğü ilişkiden hemen ayrılabilecek biri olmayabilir? Üstelik Ryle herhangi bir ceza almamışken bu davranışı gelecekteki bir ilişkisinde ya da en basitinden kızında uygulamaya devam edebilir?
Kitabı asla tavsiye etmiyor ve vakit kaybı olduğunu düşünüyorum.
Gördüğüm en ayrıntılı incelemeydi, süperdi 👍🏽👍🏽
o kadar haklısın ki yorumunda ya kitap gerçekten romantik romantik diye pazarlanıyor ve yaşı çok küçük gençler tarafından öyle zannedilip satın alınıp okunuyor ve daha acısı bundan çok çok daha beter kitaplar hergün wattpadde yayınlanıyor ve okunuyor artık şiddete meyilli astığım astık kestiğim kestik madde kullanan tipler çok iyi bişeymiş gibi görülüyor gençler arasında
içimden ne geçirdiysem aynen yazıya dökmüşsün. kitabın sayfasına girince 10 puanlarla dolu bi inceleme kısmı gördüm şok oldum neredeyse...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.