Özdemir Asaf, okurken onu anlamış olmanın burukluğu sızıyor artık sayfalarına. Eskiden şiir sevdiğim için okurdum şimdi kendime rastlamak bana dair bir şeyler bulup oraya saklanmak ister gibi okuyorum. Ya da aynı yollardan geçmiş, aynı ayak ve ayakkabıyla olmasa da aynı yolun yorulmuşu olmak, anlaşıldığından emin olduğunun huzurlu suskunluğuna sarılmak, bazı şiirlerde. Asaf bu kitabında bazı şiirleriyle tam da bunu yaptı. Onu anlamak acıtsa da yalnız olmadığımı bilmek iyi geldi. Şiir başkaydı benim için hep, yazılmışların en samimi olanı, en yüreğime dokunanıydı sanırım hep de öyle kalacak. “Öyle bir kelime söylesem ki diyorum, Dışarıda bir başkası kalmasa.” (sf 49) Bence o kelimeyi söylemiş artık hepimiz içerdeyiz… Şiir duygu kurgu değil… Şiirle kalın…

Dünya Kaçtı GözümeÖzdemir Asaf · Yuvarlak Masa Yayınları · 1959528 okunma

·

67 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Piraye