Köşe yazarının dört beklentisi..
Bir köşe yazarı olarak, okurlarımın yazılarıma şu dört tepkiden birini göstermelerini beklerim. Her okur göstermeli..
Birinci tepki, bir köşeyi okuduktan sonra "Aaa.. Bunu bilmiyordum" demeleri. Öğretmen olmak keyifli birşeydir.
İkinci tepki, yazıyı okuduktan sonra "İnanır mısınız, ben olaya hiç böyle bakmamıştım" demeleri.. İnsanlara olaylar karşısında değişik bir bakış açısı vermek de yazar için çok tatmin edicidir.
Bir başka tepki, benim en favorim, bir yazıyı okuduktan şunu açıklamalarıdır
"Kelimesi kelimesine benim hislerime tercüman oldunuz. Ben de böyle düşünüyor ama böyle güzel ifade edemiyordum."
Ve nihayet bir başka önemli tepki de, yazıyı okuduktan sonra "Senden ve savunduğun herşeyden nefret ediyorum" demeleridir. Bir yazıdan ne kadar nefret ediliyorsa, bilin ki, o kadar da seveni, bayılanı vardır.
Ben iddia etmek, tahrik etmek, hatta zaman zaman okurlarımı öfkelendirmek isterim.
Tahrik etmiş olmak için tahrik etmek değildir amacım. Bu üslupta yazmamım sebebi düşüncelerimi mümkün olan en açık, en net, en dolambaçsız anlatmayı tercih etmemdir. Böyle yazmaktan korkar, çekinirsem, o zaman işimi yapmıyorum demektir.
Ümit ederim, bütün yazılarım bu dört kategoriden birine düşüyordur.
****
Bu satırları okurken, ola ki, "Hıncal kendini yazmış" diye düşündünüz.
Böyle düşündüyseniz haklı da olursunuz. Çünkü ben işte aynen böyle yazarım.. Bu dört tepkiden birini alamazsam, boşuna yazdığımı düşünürüm..
Ne var ki, bu enfes satırların sahibi ben değilim..
Thomas L. Friedman diye birini tanıdınız mı?. New York Times okuyanlar tanır. Bu gazetede köşesi var. Serbest yazar.. Öyle serbest ki, gazeteden istediği kadar para çeker, canının istediği yere gider..
Kimseye sormadan.. Kimseden izin almadan.. Hindistan'a.. Patagonya'ya.. Kutuplara.. Paris'e.. Canının istediğini yazar.. Gene kimseye sormadan.. Kimseye danışmadan.. "Yazılarımı sadece gramer ve imla hatalarını düzelten editörler okur" der. Geçen yıl, "Yılın Köşe Yazarı" seçildi. Üç defa Pulitzer ödülü aldı. Beyrut'tan Kudüs'e kitabı ile "Ulusal Kitap Ödülü"nü kazandı.
Okurları "Friedman bizim duygularımızın özünü yansıtıyor. Gittiği, gördüğü yerleri yazarken, bize sadece 'Onları' anlatmıyor, 'Bizim' kim olduğumuzu da hissettiriyor" diyorlar.
Bir yazar için bundan daha büyük mutluluk olur mu?
·
32 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.