Öncelikle bu yazım fazlasıyla eleştiri içerecektir okumak istemeyenler geçebilir. Ahmed Arif i sever ve şiirlerini cok beğenirim. Herkes Leylim Leylim der durur, duyarız da bu büyük aşkı ama hiç açayım da okuyayım dememiştim bu zamana kadar. Söz konusu mektup olunca biraz tereddüt ederim okurken, sonuçta iki kişinin arasındaki özel bir yazışmadır. Bu mektuplarda yıllarca saklanmış korunmuş. Sonradan Leyla Erbil den alınıp kitap hâline getirilmiş, getirilmiş ama daha ilk 30 sayfasında keşke hiç kitaplaştırılmasa da hep gizli kalsaymış dedim. Bir kitabı yarım bırakmayı sevmeyen ben zoraki bitirdim desem abartmamış olurum. Ahmed Arif gerçekten çok sevmiş, bağlanmış hatta taparcasına bir bağlanma sevdalanma yaşamış ki bazen saplantılık olarak bile düşünmedim değil bu aşkı; Çünkü öyle ki Leyla Erbil evlendiği halde bu yazışma devam etmiş. Hatta mektup alamadığı zamanlar da Ahmed Arif öyle kızıyor ki Leylasına bazen argoya kaçıyor sözleri bazen küfür. Zaten mektupların sevmediğim yanı da en çok bu oldu ya! Argo ve küfür çok fazla. Şimdi samimiyet buram buram içtenlik bunlar diyenleriniz, düşünenleriniz olacak ama üzgünüm, samimiyet içtenlik böyle birşey değil. Insan sevdiğine şaka yollu bile olsa saçını başını yolarım 'ki bence en normali buydu mektupta' demez, diyemez. Zaten Leyla Erbil in birçok yerde kızdığını da anlıyoruz bu üsluba. Özellikle Ahmed Arif 'in sevdasını haykırdığı noktalarda çokça Leyla Erbil tarafından ikaz edildiğini ve arkadaştan öte olmadığını ima eden sözlere şahit oluyoruz. Yıllar sonra Leyla Erbil ile yapılan bir röportajda bu aşkın karşılıksız olduğunu söylemiş Leylim. Başkasıyla evlenmiş zaten. Şimdi ona da kızmadım değil. Madem sevgin yok niye karşılık verirsin mektuplara diyesim geliyor ama ah bir okuyabilseydik onun kaleminden çıkan mektupları da! Işte o zaman anlardık herşeyi daha iyi. Bazen de öyle anlar oldu ki; Ahmed Arif tarafından kurulan cümleler, söylenen sözler, bu nasıl güzel sevmek dedirtti bana. Sevdiğine söylenebilecek ve verilebilecek en Güzel söz dizeleriydi sanırım. Ama ne olursa olsun diğer şeyleri silip attıramadı. Gerçek aşk budur dedirtemedi bana. Yazılan mektuplara, yaşanan sevdaya saygım sonsuz. Sonuç ise Üzülerek ben bu kitabı hiç sevemedim. Çevreme tavsiye eder miyim? Sanmıyorum. Okuyacak olan 1k okurlarına ise kararı kendilerine bırakıyorum, ne önerir ne de önermem. Her daim kitapla ve umutla kalın dostlar..

Leylim LeylimAhmed Arif · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 201316,2bin okunma

·

98 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.