Hakaniye lehçesiyle yazılmış bir eserdir. Eserin başında Allah'ı, Hz. Muhammed'i ve Dört Sahabeyi anlatır. Özellikle bilgiyle ilgili söylediği sözler ruhumu okşadı diyebilirim. Şu sözü ders niteliğinde "Türlü kirler yıkanmakla arınır, cahillik yıkanmakla arınmayan bir kirdir". Böylesine dili güzel insanların günümüzde yaşamamasını hep birer şanssızlık olarak gördüm. Dil demişken Edip Ahmet çok konuşmaktan yana değil hatta insanın başına ne geliyorsa çok konuşmaktan gelir der. Ne olursa olsun dürüst olunması gerektiğini anlatır. Kerem vasfı üzerinde durmuştur ve bu konu hakkındaki düşünceleri benim bakış açımı sorgulattı ; "kötülük yapanı iyilikle karşıla, keremin başı budur..!"
Atebetü'l Hakayık' ta Edip Ahmet'in tatlı dilini kalbimde hissettim, kısa bir kitap ve herkesin okuması gereken kıymetli bir eser..