“Ey varoluşumuzun onulmaz hüznü, ey hiçliğinin boşluğu, ey kader! Bırak ve beni sarhoşluğuma terk et. Ey günbatımının yaygaracı kızıllığı, ey kıyı denizlerinin uğursuz boraları, ey batının karayeli, ana karanın poyrazı; ey ağustosböceklerinin kösnül şarkıları… Bırakın peşimi.
Neden lavlarıyla cehennemi ayağımızın dibine getirecek bir volkan yok yakınlarda? Saçımı okşayan şehvetsiz imdat, içimi dışıma kapayıp yasaklayan tülümsü engel, adımımı atmadığım, yıkanmadığım ırmaklar, basmadığım bataklıklar, tırmanmadığım tepeler, boğulmadığım sığ denizler, et oburu kadınlar… Bırakın peşimi.
Ey savaşmadığı savaşların gazisi sarhoş! Kalk, gitme vakti geldi: Bir yıldan ötekine, kentten kente, utançtan utanca, kadından kadına sürecek büyük geri dönüşe, kutsal yolculuğuna hazırlan…
Korkma, yalnız değilsin: Böyle uzun yolculuklara yoldaşlık eden ölüm olacak yanında…
Ey ölüm, ölümüm, bırakma beni…”
Sayfa 7
·
34 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.