Spoiler içerir!
Öncelikle demeliyim ki akıcı bir kitaptı. Adeta sayfalar diğer sayfaları iple kendine çekiyordu. Mansur’un yurtdışından gelmesine rağmen daha edep ve ahlaklı olması, kendini has Osmanlı görerek devletin bekası için çalışması ön planda iken Zehra ve Mansur’un küçüklükten gelen nefretliğinin zamanla aşka dönüşü çok güzel işlendi.
Mutlu sonla bitmemesi biraz bedbaht etti tabi. Fakat aslında bir çok verdiği sosyal mesajın yanında bireysel olarak da verdiği mesajlar vardı. Bazı şeyleri zamanında yaşamamız gerektiğini, sonraya kaldığında belki de fırsatımız olmayacağını; kitabın sonunda Mansur’un, Zehra ve minik oğlunu uzakta bir başına terk edişi ile de göstermiş oldu Mehmet Murat.
