Bu Son Nokta Öyküsünden
"Arabama atladım. Cep telefonumu kapattım. Yol boyu ağladım. Şimdi buradayım. Babamın yazlık evinde... Çocukluğumun, ilk gençliğimin, o güzelim yazların çok uzağında. Hemen her şeyin uzağında... Elimde kalemim, çaprazımda babamın av tüfeği, yüreğimde tarif edilmez bir ölme isteği...
Kalemim benden bu kadar diyor. Bu son nokta..."
Sayfa 39 - Duvar YayınlarıKitabı okudu
·
73 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.