Yaşamışsınızdır, mutlaka mutsuzluğu.
Bu böyle bir mutsuzluk değil.
Sana yazılan kaderin hiç oynanmaması,
bir mutsuzluk çeşidi değil.
Bu ölmek gibi değil.
Gülmemek ,
Kanamak gibi değil.
Eksik kalmak,
Bir ayağın o yolda yürürken
diğer ayağın kesikmiş gibi.
Konuşuyorsun ama sesin kayıp.
Her gün, bugün ve asla yarına uyanamayacaksın...
Çünkü sen yoksun.
Güneş yok ki.
Çünkü sen yoksun.
Hiç gündüz olmadı ki...
Yani, benim hikâyem tamamlanmıyor...