"Bir yapıtın ölmezliği işin öyküsünde değil, o öykünün yazarı tarafından ele alınışında saklıdır." Kitapta yer alan bu alıntıyı neden yazdığımı aşağılarda belirtecem. Bu tür eserlerin garip bir büyüsü var, tiyatro oyunu olduğunu bildiğiniz halde okurken kendinizi gerçekliğin ortasında buluyorsunuz daha doğrusu oyunun akışı okuyucuya kurgu intibası vermiyor.

Nazım Hikmet Ran ' in dediği gibi "Ölmekten korktuğun halde ölüme inanmamak" gibi bir şey. Bir tiyatro'dan ne beklerseniz, hayal dünyanız tazeliğini koruduğu sürece bu tür kitaplar onu verir size. İlerleyen yıllarda bu kitapla beraber

Hamlet 'i de tekrar okumayı planlıyorum. O zamanlar dekor, sahne,oyuncular ve ben çoktan değişmiş olacacağız ama varsın olsun her daim tiyatro kapınıza gelmiyor:) Kitaba gelirsek, çevirmenin notunda kitap hakkında beni şaşırtan bir pasaj okudum.Ordan alıntılıyorum :

William Shakespeare 'in

Romeo ve Juliet oyunu için esinlendiği kaynak, 1563'te genç yaşta boğularak ölen Arthur Broke adlı ozanın 1562 yılında yazdığı "Romeus and Juliet" adlı şiirdir. Bu ozan da şiirine kaynak olarak Boisteau'nun Fransızca öyküsünü almıştı. Boisteau ise bu öyküyü Bandello'nun İtalyanca öyküsünden aktarmıştır. Oyunun esin kaynağı geriye gittikçe gidiyor yahu, Gerçekte Romeo ve Juliet benim atalarım değilse bir şey bilmiyorum:) Ramazan ve Julide :) Neyse geveziliğin alemi yok konumuza geri dönelim. Sanat da tıpkı bilim ve diğer her şey gibi üstüne katarak ilerliyor. Burda ise benim şaşırdığım nokta bu oyun bir şekilde evrilerek

William Shakespeare 'ye kadar gelmesi ama ondan sonra evrilmeyi bırakmış olması, yani Shakespeare eserin son şeklini verdikten sonra kimse bunu daha sonraları kendine göre tekrar uyarlamamış. Bunun nedenini yine kitaptan bir alıntıyla vermek istiyorum: "Ancak bir yapıtın ölmezliği işin öyküsünde değil, o öykünün yazarı tarafından ele alınışında var olur." Beğendiğim bu tiyatro eserini siz değerli okuma sevdalılarına tavsiye ediyorum. Umarım siz de beğenirsiniz. İyi okumalar efendim Sevgi içimizde