Niye Okudum: Collette’in bir kitabını okumayı düşünüyordum uzun zamandır. Ama üzerine de atlamıyordum tabii. Deprem/Kentsel dönüşüm kapsamında annemlerin evi yıkılma moduna girince (niye girdim şimdi bu saçma detaya ki) ben de yıkıntının altında kalmaması için üç dört kitap aldım evden (ha, duygu sömürüsü) Böyle bir olaydan sonra öne çektim Collete okuma ameliyesini. Değdi mi: Göreceli, yani bir kedinin kıskançlık hikayesi olarak tekdüze bir şekilde tanımlayacağımız bu eserde empati kurabilmeyi beklerdim normal şartlar altında. Ancak buradaki en iyi erkek oyuncu Alain bana had safhada uzak geldi, diğer ana karakter olan Saha benzeri bir kedi ile aynı evde yaşamaya çalışmama rağmen. (Sayılmaz belki, bizdeki erkek). Kitapta en çok bağlandığım şahıs kötü olarak addedilen Camille. Karakter meselesi belki ama bana göre, yani keyif alabileceğim, bir kurgu değildi fazla. Kim Okusun : Collete’i tanıyıp sevenler (Onlar zaten okumuştur). Collete’i tanımak isteyenler. Colette kimdir merak edenler. Gerçekten aklıma başka bir şey gelmiyor. Ha, bir de kedileri kitap kapaklarında görmek isteyenler.

Dişi KediColette · Varlık Yayınları · 1954190 okunma

··

530 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Erhan