Dorian Gray'in Portresi
#en sıradan çiceğin açması için dünyanın çile çekmesi gerekiyordu #ancak sığ kişiler bir duygunun geçmesi için yıllarca beklerler en sevdiğim alıntılardan kitabı sevdim evet daha iyi kitaplar okudum mu evet çok da bayılmadım yani ama genel olarak sevdim kitapta lord Henry karakteri sürekli dış güzelliğin yüceliğinden bahsediyordu bence doriona biraz da dış güzelliğin yanında ruhun da güzelliğe iyiliğe temizliğe ihtiyacı olduğunu anlatsaydı bu olaylar olmazdı çünkü dorion gerçekten şekil verilecek bi hamuru ve lord Henry onun dışıyla o kadar uğraştı ki içi çürüdü gitti dorionsa lord Henrynin yaptığını sorgulamadı sürekli doğru dedi bu da ruhunu çürüttü asıl önemli olanın ruh olduğunu unuttu sonda da ruhunu kurtarmak için güzelliğini öldürdü dorion o kadar tuhaf hareketler sergiliyor ki hiç suçu olmamasına rağmen basili bile öldürecek hale geldi sırf doğruyu söylüyor diye ruhunu daha da çıkmaza sürükledi ve kendini sürekli haklı gördü biraz da okurken narsistlik geldi Ve isteğinin kabul olmasıyla aslında dileklerin ne kadar da tehlikeli olduğunu düşündüm kitap hakkında düşüncelerim bu kadar