Tasalar, meraklar bizi harap ettiği zamanlar, ya da ancak kendimize saklamamız gereken, hiçbir canlı yaratıktan anlayış beklememize, böyle bir şey elde etmemize imkân olmayan güçlü duyguların etkisi altında kaldığımız, gene de bu duyguları kesin olarak söküp atamadığımız zamanlar, çoğunlukla, şiirden avuntu bekleriz. Çoğu kere de bunu elde ederiz. Artık, başkalarının bizimkine uygun görünen üzüntüleriyle mi avunuruz, yoksa kendi düşüncelerimizi daha az müzikli, daha uygun kelimelerle anlatma çabasıyla mı avunuruz, orası belli olmaz. Ancak, o gün için bize bunlar ağırlaşmış, kabarmış yüreği yükünden kurtarmak konusunda daha yardımcı oluyormuş gibi gelir.
·
36 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.