Bağırmayan Anneler Kitaba beni en çok çeken "Bağırmayan anne" tanimlamasiydi. Çocukları anlamaya çalışarak, vakit ayırarak, onun çocuk olduğunu bilip, bir büyük gibi davranmasını beklemenin yanlış olduğunun farkında olan her anne "bağırmayan anne" olmayı başarabilir. Fakat yahu hangi anne olsa isin gücün ortasinda cocuk uyaninca 'pfffff biraz daha uyusaydi' der. Ama bize öyle demememiz, uyandigi icin kucaklamamiz sevinmemiz gerektigini ogretiyor. Gerçek hayatta yapabileceklerimiz yüzde yüz uyusmasa da anneler için tavsiye edilebilir.
