Ah Zeze! Çoçukluğumu, ilk yetişme çağlarımı gördüğüm güzel Zeze! Demek boşuna değilmiş yetişme çağında kurduğum hayaller. Sende benim gibi bir babanın boşluğunu kapatmaya çalışıyordun demek. Kendini ispat etmeye çalışıyordun hayata karşı. Büyümüyoruz Zeze. Her aldığımız yarada hayallerimize sığınıyoruz. O zaman güneş bizim için uyanıyor. Ve çevredekiler diyor ki " Vay be ne kadar güçlüsün. Ben olsam şimdi yıkılmıştım. ". Oysa güçlü falan değiliz. Tek farkımız hayal kurmaya devam ediyoruz. Utanmıyoruz hayal kurmaktan. Korkmuyoruz da. Doğru, hayaller bazen kabusların esiri olabilir ancak bizler yine de vazgeçmiyoruz kırılan hayalin yerine yeni hayaller kurmaktan. Biliyoruz ki hayal kurarsak güneş bizim için uyanacak.

Güneşi UyandıralımJosé Mauro de Vasconcelos · Can Yayınları · 199534,9bin okunma

·

20 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

İzmirli Zeze