Gönderi

"Konuşacak kimse yoktu. Karşımda duvarlar, demir parmaklıklar... Konuşmak istiyordum, birilerine içimi dökmek istiyordum... Bugüne kadar ilk kez böylesine şiddetle ve ısrarla anamı babamı düşünüyordum. Yüreğimde bir acı, bir sızı yer etmişti. Başlarına bir şey mi geldi, neden içim bu denli daraldı, gene altıncı hissim bana bir şey mi söylemek istiyor, diye düşünüyordum"
Sayfa 113
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.