Özgürlük, yıkıcı bir varoluşun kapılarını aralayan modern bir duruşun/pozun görüntüsüdür. Modern insanın tanrıyı öldürmesi şarttır ama ortaya çıkan boşluğu ne ile dolduracağını bilemez. Tanrıyı öldürmenin yolu onu yok etmekten değil şeytanı serbest bırakmaktan geçer. Serbest kalan şeytanla birlikte dinginliği ve dinginlikle gelen güzelliği de yitirir. İşin ritmi hayatın ritmine dönüşür.