- EV SAHİBESİ - Kitaba ismini veren ilk hikâyeyi, en güzel öyküleri arasında yer almasına rağmen açıkçası pek beğenemedim. ‘Suç ve Ceza’ efsanesini okuyan biri olarak sanırım beklentiyi yüksek tuttum. Olay örgüsünün karışıklığı yanında üslup da okumamı zorlaştırdı. Çok alakasız ve beklenmedik yerlerde yapılan alıntılamalar ve karakterler arasındaki hızlı geçişler can sıkıcıydı. …SPOİLER… Hayat amacı olmayan, bilime meraklı yabani başkarakterimiz Ordınov, kiralık ev arayışındayken kilisede bir ihtiyarla kıza rastlar. Aralarındaki ilişkiyi tam çözüyorum derken kafanız karışıyor, öykünün en sonlarında olaylar açığa kavuştukça çözebiliyorsunuz. Onların evine kiracı giden Ordınov, kızla aralarında aşka benzer bir şey yaşar. Yazarımızın, aşkı kardeşlikle ilişkilendirerek anlatması çok tuhafıma gitti. Katerin adlı kızla Murin adlı adamın arasında zamanında yaşanan tuhaf hikâyeleri öğrenir ve bunlara anlam veremez. Tam hayatı değişmeye başlamışken evden çıkartılınca eskisinden daha beter bir hâle gelir. - BAY PROHARÇİN - Eleştirerek giriş yapmak istiyorum çünkü okurken çileden çıktım bazı yerlerde. Bazı sayfalarda öyle boş diyaloglar var ki hiçbir anlam ifade etmiyor. Diğer hikâyede de vardı, büyük ihtimal sonrakilerde de olacak. Böyle bir yazarın böyle basitliklere düşmesini aklım almadı. İkinci hikâye ‘Bay Proharçin’ de karakterimiz Semyon İvanoviç, yine soylu olmasına rağmen toplumdan kopuk, insanlara yabancılaşmış ve yalnız bir tip. Dostoyevski kendi karakterini öykü ve romanlarına yansıtmayı seviyor. İlk öyküdeki gibi başkarakterin sebebi bilinmeden yatağa düştüğünü görüyoruz. … SPOİLER … Soylu aynı zamanda cimri bir ana karakterimiz var. Adamın cimriliği öyle boyutlara ulaşmış ki hasta yatağında rüyasında bile kendini insanlara fakir gösterme planları yaptığını görüyor. Hastalık süresince fakir imajına zarar geleceğinden korkuyor. Bu planın esas yalan unsuru da yengesine para gönderiyor olması. Sonlara doğru hastalığı ilerliyor, ateşi yükseliyor ve sayıklamaya başlayarak yabani ve cimri hayatına veda ediyor. Daha sonra komşularının araştırmaları sonucu şiltesinden ve sandığından çıkan değerli eşyalarla adamın düzenbazlığını anlıyorlar. ‘Kefenin cebi yok.’ atasözü cuk diye yerine oturuyor bu hikâyede. Soylu bir insan olduğundan, insanların duygularını sömürüp, vicdan yaptırıp kendine yardım edilmesini sağlamasına rağmen öldükten sonra yazar, ölen adamın öyküdeki yakın arkadaşı taradından ismine saygı gösterilmesi gerektiğinden bahsediyor. Bu davranışları alt tabakadan biri yapmış olsa sonucunu tahmin edebiliyorsunuzdur. GENEL NOT İlk defa bir Hasan Ali Yücel Klasikleri dizisinden bir kitapta bir sürü basım hatasına denk geldim. Özellikle kitaba ismini veren ilk hikâyede. - DOKUZ MEKTUPLUK ROMAN - İncelemeye değer bile görmediğim, son kısımlarından hiçbir şey anlamadığım sayfa israfı bir öykü. Bunu okumadan önce Dostoyevski böyle bir öykü kaleme almış deseler sesli gülerdim yani. … SPOİLER … İki dostun mektuplaşması sırasında seviyeli başlayan mektupların ortaya çıkan gerçeklerle bir anda sertleşmesini konu ediniyor. Son kısımda ortaya çıkan mektuplarla iki dostun eşinin, ortak dostlarıyla bir şeyler çevirdiğini anlıyoruz ama tam olarak ne olduğunu kafamda oturtamadım. Gereksiz, zaman kaybı bir hikâye. - POLZUNKOV - Olay örgüsü ve karakter diyalogları açısından kitabın en iyi ve soluksuz okuduğum öyküsüydü diyebilirim. Kitabın tek keyif aldığım hikâyesi buydu. Öykünün en sonda yer alması da açıkçası biraz değişik geldi. İlgi çeken şeyler başlarda sunulur normal şartlarda çünkü :) … SPOİLER … Kendini soytarı hâline sokan soylu bir adamın başından geçenleri anlatmasıyla hikâye başlıyor. Yazarımızın bu hikâyede yine kendi karakterinden izler görüyoruz. Güldürdüğü için para aldığı bir topluluğa başından geçen trajikomik bir hikâyeyi anlatır. Memuriyetten bir adamın işlediği suçun belgelerini ele geçiren karakterimiz, ondan para koparmak için takas teklif eder ve başarılı olur. Fedosey Nikolaiç adındaki bu memur onun vicdanına oynadıktan sonra evine uğurlar. 1 Nisan dolayısıyla memura ve ailesine şaka hazırlayan karakterimiz, evlerine gittiğinde büyük bir oyunun içine düşer, tüm parasını kaybeder ve üstüne genç yaşta emekli olmak zorunda kalır.

Ev SahibesiFyodor Dostoyevski · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202210,5bin okunma

·

266 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Barış Altınbıçak