Sürgün ve Krallık İçinde 6 öykü var.
1. Aldatan Kadın :
Kumaş satıcısı olan bir adamın eşiyle birlikte yaptığı yolculuğu, konaklamayı anlatıyor. Kadın, eşini sevip sevmeme konusunda kendini sorguluyor.
2. Dönme ya da Karışık Bir Kafa :
Öykünün kahramanı kendini ağzı tuz dolu geveze bir köle olarak addediyor. Anne ve babasını sevmez. Çölde papaz okuluna gitmiştir. Bütün kötülüklerin beşiği olarak gördüğü Avrupa'ya lanetler okur. Adil olmayan güçlere karşı bir isyan sesi haykırır içten içe.
3. Dilsizler :
Kırk yaşlarında, sakat bir bacağıyla bisikletle işe gidip gelen biri anlatılır. Fıçı atölyesinde çalışır. Eşiyle mutludur ama işinde kendine haksızlık yapıldığı anlatılır.
4.Konuk :
Yayladaki okulda görev yapan bir öğretmen anlatılır. 20 civarında öğrenciler ekim ayında yağan kar nedeniyle artık okula gelmemektedir. Öğretmen çetin şartlarda, münzevi yaşamaktan mutludur. Savaş yıllarıdır ve bir Arap tutuklu öğretmene teslim edilir. Ondan bir görevi yerine getirmesi istenir.
5.Jonas ya da Resim Yapan Ressam:
Babasının yayınevinde ki görevini yarıda bırakarak kendini resme adayan kişi anlatılır. Çok çalışarak ünü yakalar fakat şöhretin bedeli ağır olacaktır.
6.Büyüyen Taş:
Brezilya'da bir Fransız şirketi, semtin su bendi yapımında görevlidir. Kentin ileri gelenleriyle yoksul halkın yaşam şekli anlatılır.
Zor durumdaki insanların mücadelesine tanık olan yazar, erdemleri öne çıkararak yaşamı, krallık ya da sürgün yeri olarak anlatır sanki.
Çevre ve insan betimlemelerinin yoğunluğu odaklanmayı sarsıyor. Camus, tekrarlara yer vermeyerek kolaycılığın önünü tıkıyor. Bir noktada ipin ucunu kaçırılınca da insan kitaptan sapabiliyor. Son öyküyü okurken zorlandım.
